parochet

parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]

Polski Słownik Judaistyczny - wersja Beta

Szanowni Państwo!

Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.

Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.

Zachęcamy do korzystania.

 

Cukunft

Cukunft (jid., Przyszłość), właśc. Jugent(Jugnt) -Bund „„Cukunft” (jid., Związek Młodzieżowy „Przyszłość”); Żydowska Młodzież Robotnicza „Przyszłość” – organizacja młodzieżowa związana z Bundem, działająca w Polsce na szerszą skalę od 1919. Pierwsze grupy młodzieży, określające się jako „Mały Bund” zaczęły powstawać na początku XX w. na Białorusi, we Włocławku i w Lublinie (jako „Pomoc Bundu”). C. ukształtował się ideologicznie i organizacyjnie w 1916. Prowadził szeroką działalność kulturalno-oświatową [więcej...]

kibuc

kibuc (hebr., zebranie, zgromadzenie) – określenie używane w kilku znaczeniach, które wiążą się z działaniem kolektywnym; 1. osiedle w Palestynie bądź w Izraelu, stanowiące społeczność kolektywnie dzielącą własność środków produkcji oraz odpowiedzialność za zaspakajanie potrzeb wspólnoty i jej członków wraz z rodzinami; początkowo było wyłącznie farmą rolniczą, później coraz częściej łączyło produkcję rolną i przemysłową. Pojęcie k. jest używane zamiennie z terminem kwuca (l.mn. kwucot, hebr., grupa, [więcej...]

haskala

haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]

Emanuel Ringelblum

pseud. Menachem (1900 Buczacz – 1944 Warszawa) – historyk, organizator Podziemnego Archiwum Getta Warszawskiego [Czytaj Dalej...]

Rosz ha-Szana

Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]

Wielka Synagoga na Tłomackiem w Warszawie

Wielka Synagoga na Tłomackiem w Warszawie główna synagoga postępowa (reformowana) w Warszawie. Jej geneza sięga 1806, gdy grupa zwolenników haskali, związanych od końca XVIII w. z synagogą Izaaka Flataua przy ul. Daniłowiczowskiej (zw. „niemiecką”), postanowiła ją utrzymać po śmierci założyciela. W 1843-1849 został wzniesiony, a potem rozszerzony, jej budynek w tymże miejscu. Od 1859 wygłaszano w niej kazania w języku polskim (por. Jastrow Markus), co stanowiło zamknięcie procesu polonizacji ugrupownia tzw. postępowców w Warszawie. W [więcej...]

[[tag]]
[[ searchIndexLetter ]]
szukasz
[[searchWord]]
[[parentCategories[0].categoryname]]
[[childCat.categoryname]]
[[childCat2.categoryname]]
Typ dokumentu:
[[docTypeName]]

haseł: [[resultNumer]]
haseł: BRAK
[[article.mainPhoto.description]]
Hasło:

[[article.title]]


WAŻNE DATY:
spis treści:
  1. [[paragraph.paragrTitle]]
  2. Przypisy
  3. Powiązane treści
  4. Bibliografia

tagi:
[[tag.value]],
[[category.categoryname]]
[ [[result.title.charAt(0).toUpperCase()]] ]
[[result.title]] [więcej...]
nie znaleziono wyników
nie znaleziono wyników dla zaczynających się od [[char]] lub
nie znaleziono wyników dla zaczynających się od cyfr
nie znaleziono wyników dla zapytania: "[[searchWord]]"
nie znaleziono wyników dla wybranego zestawu tagów
nie znaleziono wyników dla wybranych kategorii
i typu hasła [[docTypeName]]
[[article.title]]
[[article.shortVersion]]

[[$index + 1]]. [[paragraph.paragrTitle]]
[zwiń] [rozwiń]
[[photodescription]]
Przypisy
[zwiń] [rozwiń]
Powiązane treści
[zwiń] [rozwiń]
Bibliografia
[zwiń] [rozwiń]
Autor: [[article.author]]

Manasses

Manasses

(hebr. i jid.. Menasze = dający zapomnienie, według Rdz 41,51) – zgodnie z tradycją biblijną:

1. protoplasta jednego z Dwunastu Plemion Izraelskich; pierworodny syn Józefa i Asenat (por. 2.). Przez swego dziadka, Jakuba, został uznany za syna; jednak otrzymując od niego błogosławieństwo, został potraktowany jako mniej ważny od swego młodszego brata, Efraima. Według midraszu, M. miał towarzyszyć ojcu, kiedy ten sprawował rządy, tymczasem Efraim był pokorny, i z tego względu właśnie on, a nie M. został wywyższony. M. był również tłumaczem ojca w rozmowach z braćmi, po ich przybyciu do Egiptu. Przypisywano mu niezwykłą siłę, toteż był jedynym, który mógł osadzić w więzieniu Symeona; ale – jako że był winny rozłące Symeona (a potem Beniamina) z pozostałymi braćmi – jego udział w podziale ziem Erec Israel został zmniejszony o połowę.

2. jedno z Dwunastu Plemion Izraelskich, wywodzące się od Manassesa (por. 1.). Z tej racji, podobnie jak plemię Efraima, nazywane było „Plemieniem (Pokoleniem, Domem) Józefa”. Zajmowało dwa obszary; jeden, położony centralnie, rozciągający się od Morza Śródziemnego po rzekę Jordan, od północy graniczący z ziemiami plemion Aszera, ZabulonaIssachara, a od południa – DanaEfraima; oraz drugi, położony na północy (tzw. kraina Baszan), rozciągający się na wschodzie od górnego Jordanu po południowe wybrzeże jeziora Genezaret, graniczący od południa z ziemiami plemienia Gad. W IX i VIII w. p.n.e., wraz z powstaniem królestwa aramejskiego w Damaszku, terytorium to stało się terenem spornym. W 734 p.n.e. zostało zajęte przez króla asyryjskiego Tiglatpilesara III; kres jego niezależności położył król Sargon w 722 p.n.e., zajmując całe Królestwo Izraela.

3. M., król Judy, syn i następca Ezechiasza. Panował w 698–642 p.n.e.; według tradycji biblijnej, zasiadł na tronie, mając 12 lat. Stanowił przeciwieństwo swego ojca; był wiernym wasalem Asyrii, zafascynowanym jej potęgą, skłaniał się ku synkretyzmowi. Za jego czasów rozwinęły się w Judzie na nowo kulty obcych bóstw oraz kult astralny. W Świątyni Jerozolimskiej stanęły ołtarze obcych bogów, urządzono specjalne pomieszczenia do uprawiania sakralnej prostytucji (2 Krl 23,7), a M. złożył Molochowi w ofierze własnego syna (składano też w ofierze in. dzieci; 2 Krl 23,10; Jer 7,31). Monarcha dokonywał wielu nadużyć i gwałtów; szczególnie krwawo rozprawił się z ośrodkami prorockimi. Według TB (Jewamot 49,b; Sanhedrin 103b), prorok Izajasz został zgładzony właśnie z rozkazu tego króla. Wystąpienie Babilonii przeciwko Asyrii (653 p.n.e.) roznieciło bunt w całej Azji Przedniej, aż po Egipt; powstała kolejna liga antysyryjska, złożona z szeregu państewek, do której przyłączył się także M. Król Asyrii, Asurbanipal, rozgromił sprzymierzonych i opanował Babilon (648 p.n.e.); upokorzonego M. poprowadził do niewoli „na hakach”, zakutego w spiżowe łańcuchy. Jednak wkrótce M. został uwolniony i powrócił do Judy. Czas pobytu w niewoli stał się jednak okresem nawrócenia monarchy. Dobrobyt kraju, ożywione stosunku handlowe oraz względna stabilizacja, jakie miały miejsce za panowania Ezechiasza i M., spowodowały upadek ducha religijnego w Królestwie Judzkim. Wielu mieszkańców Judy emigrowało do Egiptu, znajdując tam nowe możliwości rozwoju ekonomicznego. Po śmierci M. władzę w Judzie przejął jego syn, Amon (641–640 p.n.e.), który wkrótce zginął, wskutek spisku pałacowego, a rozgniewany lud po ukaraniu spiskowców osadził na tronie Jozjasza, małoletniego syna Amona (2 Krl 21,19–26; 2 Krn 33,21–25). O panowaniu M. opowiadają: 2 Księga  Królewska (21,1–18) i 2 Księga Kronik (33,1–20).

Polski Słownik Judaistyczny

Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.  

PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.  

Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego. 

Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.  

Przypomnij

[[error]]

To pole jest wymagane.
Nazwa użytkownika musi mieć najwyżej 30 znaków.
Nazwa użytkownika musi mieć co najmniej 2 znaki.
[[error]]
To pole jest wymagane.
[[error]]
To pole jest wymagane.
Adresy różnią się od siebie.
To pole jest wymagane.
Hasło musi zawierać co najmniej 6 znaków, w tym małą literę, wielką literę oraz cyfrę.
To pole jest wymagane.
Hasła różnią się od siebie.
Rok urodzenia musi składać się z 4 cyfr.
Nieprawidłowy rok urodzenia
[[error]]

Pola oznaczone * są obowiązkowe. Klikając przycisk „załóż konto”, akceptujesz nasz Regulamin oraz potwierdzasz zapoznanie się z Zasadami dotyczącymi danych, w tym z Zasadami stosowania plików cookie.

Dziękujemy za założenie konta w portalu Delet. Aby w pełni korzystać z możliwości portalu, musisz aktywować konto. Na podany adres email został wysłany link aktywacyjny. Jeśli nie dostałeś linka aktywacyjnego, zobacz, co możesz zrobić w FAQ.

Twoje konto w portalu Delet nie jest jeszcze aktywne, kliknij w link aktywacyjny w przesłanym emailu (jeśli nie otrzymałeś maila aktywacyjnego w ciągu godziny, sprawdź folder spam) lub wyślij mail aktywacyjny ponownie. W razie problemów skontaktuj się z administratorem.

Zbyt wiele razy został wpisany niepoprawny mail lub hasło.
Kolejną próbę będzie można podjąć za 5 minut.

Twoje konto zostało aktywowane!

To pole jest wymagane.

Na twój podany przy rejestracji adres email zostanie przesłany link umożlwiający zmianę hasła.

To pole jest wymagane.
Hasło musi zawierać co najmniej 6 znaków, w tym małą literę, wielką literę oraz cyfrę.
To pole jest wymagane.
Hasła różnią się od siebie.

Twoje hasło zostało zmienione.

Nie udało się zmienić hasła.

[[error]]

Nowy zbiór

To pole jest wymagane.
Opis może mieć najwyżej 200 znaków.
Opis musi mieć co najmniej 2 znaki.
POL ENG

Pola oznaczone * są obowiązkowe.

[[infoContent]]