parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
dzieło o charakterze apokaliptycznym, uważane przez tradycję żydowską za dokument ostatniej woli dwunastu synów Jakuba, zaliczane do grupy pseudoepigrafów ( apokryfy i pseudoepigrafy). Opinie co do miejsca jego powstania oraz datowania nie są zgodne; według jednych, napisane zostało w języku greckim w końcu II w. p.n.e. przez Żyda, żyjącego w diasporze, zaś na pocz. III w. n.e. chrześcijanin, wywodzący się z kręgu Jana Apostoła wprowadził do niego poprawki. Zdaniem innych, autor był chrześcijaninem, który żył w Aleksandrii na przeł. II/III w. n.e., i który wykorzystał starszy żydowski utwór. Istnieją też opinie, że dzieło jest związane z esseńczykami i z terenem Palestyny albo Syrii. Zachowało się ono w greckiej i ormiańskiej wersji językowej, znane są też starożytne jego przekłady na język syryjski i starosłowiański. W genizie kairskiej synagogi oraz w Qumran odnaleziono fragmenty Testamentu Lewiego, napisane w języku aramesjskim, które różnią się od innych, znanych wersji tekstu (poza greckim). Także wersje Testamentu Judy i Testamentu Neftalego, napisane w języku hebrajskim, różnią się od wersji w języku greckim. Na treść T. d. p. składają się biografie patriarchów ( Rubena, Symeona, Lewiego, Judy, Issachara, Zabulona, Dana, Neftalego, Gada, Aszera, Józefa i Beniamina), ich napomnienia oraz zapowiedź przyszłych losów każdego z pokoleń (por. Dwanaście Plemion Izraelskich). Cytaty z T. d. p. weszły w skład Be-reszit Rabati, dzieła przypisywanego rabiemu Mosze ha-Darszanowi (X-XI w.).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.