parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(jid., Trupa Wileńska) – najsławniejszy zespół teatralny grający w języku jidysz w Polsce w okresie międzywojennym, założony w Wilnie w 1916 przez M. Mazo. Składał się on m.in. z grona uzdolnionych amatorów, którzy z czasem porzucili swe poprzednie profesje, oraz z kilku zawodowych aktorów. Zespół przybył do Warszawy w 1917. Pierwsza formacja tego teatru działała w 1918-1922. Jej podporą była E.R. Kamińska oraz jej córka, I. Kamińska. Do legendy tej sceny przeszło przedstawienie Dybuka Sz. An-Skiego w reżyserii D. Hermana, grane 300 razy na deskach warszawskiego Elizeum, a potem na wielu scenach prowincjonalnych, różnych miast europejskich i Stanów Zjednoczonych. W 1923 wielu „wileńczyków” wyemigrowało do Stanów, a nowo kompletowany zespół grał we Lwowie i innych miastach. Druga formacja W.T. (1928-1932) święciła m.in. triumfy spektaklami adaptacji powieści Sz. Asza Kidesz Haszem (jid., od hebr. Kid(d)usz ha-Szem = Uświęcenie [Bożego] Imienia), dokonanej i wyreżyserowanej przez M. Weicherta, w scenografii W. Weintrauba i z muzyką H. Kona; oraz Baj nacht ojfn ałtn mark (jid., Nocą na starym rynku) I.L. Pereca, również w inscenizacji Hermana i scenografii Weintrauba. Swe kłopoty finansowe zespół próbował łatać wyjazdami na prowincję. Jego ostatnią produkcją był spektakl Krzyczcie Chiny S.M. Tretiakowa w inscenizacji J. Rotbauma, reżysera współpracującego od 1929 z „wileńczykami”. Kres działalności W.T. przyniosły trudności finansowe. Jeszcze w 1928 Żydowska Gmina Wyznaniowa w Warszawie przyznała jej subwencję wysokości 10 tys. zł, która jednak została zakwestionowana przez MWRiOP. (Zob. też Arnstein Marek)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.