parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., Opowieść na [święto] Pesach) – tekst przeznaczony do odczytywania podczas sederu w święto Pesach; jego tytuł funkcjonuje w kulturze sefardyjskiej także jako nazwa nocy sederowej. Jego znaczenie religijne wynika z nakazów, by w czasie tego święta: a) opowiadać o dziejach wyjścia Żydów z Egiptu (Wj 13,8); b) pouczać dzieci o związanych z tym wydarzeniach (Wj 12,26-27; 13,14; Pwt 6,20-25). Najstarsze fragmenty H. szel P. stanowią wersy i Psalmy biblijne, inne zaś pochodzą z wczesnego okresu Drugiej Świątyni (V w. p.n.e.). Zasadniczy zrąb H. szel P. został ustalony w okresie tan(n)aitów, choć traktat talmudyczny Pesachim tylko wspomina o jej recytacji; następnie został on obudowany midraszowymi ( midrasz) i hagadycznymi komentarzami ( hag(g)ada), błogosławieństwami, modlitwami, hymnami, wyjaśnieniami rytualnymi dotyczącymi sederu, a w rycie aszkenazyjskim – także pieśniami. Przez wiele wieków H. szel P. była częścią modlitewników i dopiero w późnym średniowieczu stała się odrębną książką. Przykładano dużą wagę do jej formy estetycznej, a jej iluminowane i ilustrowane manuskrypty należą do najcenniejszych zabytków sztuki żydowskiej. Po raz pierwszy ukazała się drukiem w Hiszpanii w 1482. H. szel P. jest koniecznym elementem wyposażenia każdego żydowskiego domu i właściwie każdy uczestnik sederu (przynajmniej dorosły) winien mieć własny jej egzemplarz; do naszych czasów ukazało się przeszło 2 tys. edycji tej książki i nadal publikowane są kolejne. H. szel P. wielokrotnie była też opatrywana komentarzami i superkomentarzami, także przez największych uczonych, a m.in. przez Izaaka ben Judę Abrawanela; Jehudę ben Becalela Loewa z Pragi; Gaona Wileńskiego. Największą sławą do tej pory cieszy się wydany pośmiertnie komentarz J. ben Wolfa Kranza, zw. Magidem z Dubna, pt. Emet le-Jaakow (hebr., Prawda Jakuba, 1836). (Por. też: Bornstein Szmuel z Sochaczewa; Budko Józef; Feinstein Arie Lejb; Rabinowicz Icchak Jaakow z Białej [Rawskiej]] ; Sorockin Zalman Bencjon; Szyk Artur; Teomim Arie Lejb)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.