parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1881 Zacharino, gubernia mohylewska – 1966) – rabin. Jego ojciec, sprawujący także funkcję rabina, był pierwszym nauczycielem S., który potem studiował w jesziwie w Słobodce i w jesziwie w Wołożynie. Należąc do grona wyróżniających się studentów tej drugiej uczelni, poślubił córkę E. Gordona – kierującego jesziwą w Telcu. Po ukończeniu studiów przejął administrowanie tą uczelnią, m.in. szybko odbudował jej gmach po pożarze. W 1911 objął stanowisko rabina w Woronowej k. Lidy, a następnie – w Šytela. W czasie I wojny światowej przebywał w Mińsku. Po wojnie, wkrótce po przybyciu do Polski, objął stanowisko rabina w Łucku. Stał się jednym z czołowych przywódców ortodoksów. Działał w Agudzie i Waad ha-Jesziwot. W czasie okupacji sowieckiej w 1939, wobec grożącego mu aresztowania, przeniósł się do Wilna, gdzie był czynny w środowisku przedstawicieli jesziw na uchodźstwie. Po zajęciu Litwy przez Związek Radziecki przedostał się do Palestyny. Tam współtworzył Waad ha-Jesziwot, na wzór organizacji działającej przed wojną w Polsce. Był wiceprzew. Rady Rabinów Agudy (Moecet G(e)dole(j) ha-Tora Agudat Israel), będącej najwyższym autorytetem w sprawach halach., a od 1953 – jej przewodniczącym. Organizował także szkolnictwo ortodoksyjne, związane z tą partią. Opublikował: Ha-Dea we-ha-dibur (hebr., Wiedza [Zrozumienie] i mówienie, 1937) – komentarze do Pięcioksięgu; Oznajim la-Tora (hebr., Uszy słuchające Tory, 1951-1960); Moznajim la-miszpat (hebr., Waga dla [według] sądu, cz. 1-2, 1955) – zbiór responsów. W 1971 został wydany jego komentarz do Hag(g)ady szel Pesach, pt. Ha-Szir we-ha-szewach (hebr., Pieśń i dziękczynienie).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.