parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
ag(g)ada (hebr., opowiadanie; jid. hagude, hagode) – część literatury rabinicznej, która nie jest poświęcona kwestiom prawnym (por. halacha). Przede wszystkim określenie h. odnosi się do klasycznej literatury rabinicznej, czyli do Talmudu oraz midraszy. W Talmudzie h. stanowi ok. 30% tekstu, obejmując m.in. interpretację partii Biblii oraz zagadnienia związane z historią, filozofią, teologią, etyką i folklorem, ale też z medycyną, matematyką, fizjologią, botaniką i innymi. Większość midraszy ma charakter h., choć część z nich poświęcona jest także kwestiom prawnym (por. midrasze halachiczne). W niektórych przypadkach h. podlegała silnym wpływom nieżydowskiego otoczenia (greckiego, babilońskiego, perskiego itd.). Z zasady, ma ona znaczenie dydaktyczne. Przede wszystkim, podejmuje wątki legendarne, związane z tekstem biblijnym oraz biografiami wybitnych postaci (w tym mędrców Talmudu, rabinów i innych), ale w jej skład wchodzą także przysłowia, maksymy i aforyzmy. Rozwija ona opowieści zawarte w Biblii, choć również podejmuje wątki z folkloru, bezpośrednio z nią nie związane (np. dotyczące angelologii i demonologii, [por. szedim] oraz zwyczajów poszczególnych żydowskich społeczności). Równocześnie jednak zawiera popularne wyjaśnienia wielu skomplikowanych kwestii, zwłaszcza związanych z etyką, m.in. w traktacie talmudycznym Pirke(j) Awot. Generalnie, podział na halachę i h. nie jest w pełni ścisły. Halacha ma charakter kodyfikacyjny, a jej prawa – również obligatoryjny, h. – opisowy i moralny. Teksty h. były wydawane w postaci antologii, wśród których do najbardziej znanych należy powstałe w Hiszpanii dzieło Jaakowa ben Szlomo Ibn Chabiba (1460-1516) E(j)n Jaakow, a pośród nowszych – Ch.N. Bialika i J.Ch. Rawnickiego Sefer ha-Ag(g)ada (hebr., Księga Hagady, 1910) oraz L. Ginzberga The Legends of the Jews (t. 1-7, 1909-1938). (Zob. też Tory studiowanie)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.