parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
zwany – od tytułu swego dzieła – [Baal] Lewuszim (ok. [1520] 1530 Praga – 1612 Poznań) – rabin, uczony, kodyfikator; protoplasta gałęzi rodu Jaffe (Jaffe, rodzina), osiadłego na ziemiach polskich; ojciec Kalmana (Kalonymosa) J. Był uczniem największych talmudystów swej epoki, w tym M. Isserlesa. Sprawował urząd rosz jesziwy w Pradze. Po wygnaniu stamtąd Żydów (1561) studiował w Wenecji (m.in. astronomię). Potem kolejno był rabinem w Grodnie (od 1572); Lublinie (od 1588); Krzemieńcu; Pradze (od 1592); Poznaniu (od 1599). W okresie sprawowania tej funkcji w Lublinie stał się jedną z najważniejszych postaci Sejmu Żydów Polskich. Był przedstawicielem złotej epoki nauk talmudycznych, który jako pierwszy wprowadził elementy zyskującej na popularności kabały do prac halachicznych. Był autorem wielkiego dzieła, znanego pod wspólnym, skrótowym tytułem Lewuszim (hebr., Szaty; tytuł pochodzi z Est 8,15), składającego się z kilkunastu części. Najważniejszą jego partią są tomy 1–5 (1590–1599), stanowiące wyczerpująco umotywowaną kodyfikację całości prawa religijnego, która powstała jako odpowiedź na niedostosowanie Szulchan Aruch do potrzeb Żydów aszkenazyjskich i skrótowość dzieła Isserlesa. Kolejne części Lewuszim zawierały m.in. komentarze do komentarza do Pięcioksięgu, autorstwa Rasziego i More newuchim Majmonidesa, którego bardzo cenił, nie dostrzegając jego krytycznego stosunku do mistyki. Aczkolwiek to wielkie dzieło zostało przyjęte przez wielu współczesnych jako w pełni autorytatywne, to jednak stało się przyczyną ostrej polemiki. J. napisał też rozprawy, poświęcone astronomii i kalendarzowi żydowskiemu.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.