parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr.; jid. parsze) – 1. używane przez Żydów sefardyjskich określenie fragmentu Pięcioksięgu, przeznaczonego do czytania w czasie publicznej liturgii w bóżnicy bądź w synagodze w szabat rano i po południu, oraz w każdy poniedziałek i czwartek, jak również z okazji świąt, postów i pocz. miesiąca księżycowego ( Rosz Chodesz; por. Tory czytanie). W sumie są 54 p., będące tygodniowymi „porcjami” czytań (w Księdze Rodzaju – 12; w Księdze Wyjścia – 11; w Księdze Kapłańskiej – 10; w Księdze Liczb – 10; w Księdze Powtórzonego Prawa – 11), oraz 4 dodatkowe, przeznaczone na specjalne szabaty ( Szabat Sz(e)kalim – Wj 30,11-16; Szabat Zachor – Pwt 25,17-19; Szabat Para – Lb 19,1-22 i Szabat ha-Chodesz – Wj 12,1-20). Żydzi aszkenazyjscy, dla określenia tego pojęcia, częściej używają słowa sedre (jid.; hebr. sidra), nazwę p. odnoszą zaś do poszczególnych fragmentów czytań, do których wzywa się wiernych (członków społeczności). Kolejne p. noszą nazwy od słów rozpoczynających je bądź najważniejszych w ich pierwszym wersie (np.: Lech-lecha – Rdz 12,1 – 17,27; Wa-jechi – Rdz 47,28 – 50,26; Tecaw(w)e – Wj 27,20 – 30,10; Emor – Kpł 21,1 – 24,23; Szoftim – Pwt 16,18 – 21,19; itd). W drukowanych tekstach Pięcioksięgu wykorzystywanych do czytań, używane są znaki, określające poczatek poszczególnych fragmentów, odczytywanych przez osoby wzywane do czytania. (Por. też: alij(j)a 1.; chatan Be-reszit; chatan Tora; mafter; szalijach). 2. termin p. jest także używany w znaczeniu „paragraf” i wiąże się z fragmentem tekstu biblijnego, poświęconego jednemu tematowi (kwestii). Kiedy w zwoju Tory zaczyna się on od nowego wersu, mamy do czynienia z tzw. p. otwartą (hebr. p. p(e)tucha); w przeciwnym wypadku, jest to p. zamknięta (hebr. p. s(e)tuma). W drukowanych wydaniach BH litery pe i samech oznaczają tradycyjne położenie początku p. otwartych i zamkniętych w rękopiśmiennym zwoju Tory ( rodał).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.