parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
ptak kilkakrotnie wspominany w Biblii (Kpł 11,8; Ps 102,7; Iz 34,11; So 2,14); brak jednak całkowitej pewności, czy autorzy ksiąg biblijnych mieli na myśli właśnie tego ptaka. Jako p., przeszedł do biblijnej tradycji poprzez Septuagintę, w której hebrajskie słowo kaat zostało przetłumaczone właśnie w ten sposób. W Talmudzie na określenie p. użyto jednak słowa saknai. W tradycji chrześcijańskiej p. nakłuwający swoją pierś i karmiący lub ożywiający własną krwią pisklęta, symbolizuje Chrystusa. W kultowej sztuce żydowskiej bardzo często można spotkać postać ptaka z młodymi; przeważnie nie przypomina on jednak p., czasami – gołębia (por. gołębica) lub orła, który również nakłuwa dziobem swoją pierś, karmiąc młode. Niekiedy, np. w drewnianych szafach ołtarzowych synagog w Izabelinie i Zelwie, występował w tym charakterystycznym ujęciu, ale bez piskląt. Prawdopodobnie Żydzi przejęli to wyobrażenie od chrześcijan, nadając mu własną interpretację. W modlitwie porannej, odmawianej podczas święta Szawuot, Tablice Dziesięciorga Przykazań, a w szerszym znaczeniu Tora, którą Mojżesz otrzymał na Synaju, przyrównana została do piersi, z których wytryska mądrość – źródło życia wiecznego i pokarm dla niemowląt. Układ ten może więc symbolizować Torę lub boską Szechinę, karmiącą swój lud przykazaniami (Ps 136,25; 145,16). Dlatego też najczęściej wyobrażenie p. zdobiło drewniane szafy ołtarzowe, parochety oraz sukienki i tarcze na Torę. Wizerunkiem ptaka karmiącego pisklęta ozdabiano też macewy, przede wszystkim na grobach kobiet (por. symbolika nagrobków). Niewykluczone, że w takich wypadkach scena ta, nie tracąc nic ze swojej pierwotnej wymowy, mogła też symbolizować matkę i jej miłość do osieroconych dzieci. (Zob. też ptaki)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.