parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
pseud. Michał (1843 Różana Grodzieńska – 1913) – pisarz, protagonista religijnego syjonizmu; przywódca jiszuwu w Palestynie. Otrzymał trad. wykształcenie rel. w jesziwach litewskich. Był wykładowcą w jesziwie w Różanej. Jako samouk, studiował języki obce i nowożytną literaturę żydowską. Związany był z ruchem Chibat Syjon. Był zwolennikiem zmian w życiu żydowskim, ale równocześnie zdecydowanym przeciwnikiem reformowania judaizmu, co – jego zdaniem – musiało prowadzić do asymilacji ludności żydowskiej. W latach 60. XIX w. polemizował w tym duchu z czołowymi przedstawicielami haskali, m.in. na łamach ortodoksyjnego pisma „Ha-Lewanon” (hebr., Liban), którego był współzałożycielem. Artykuły te zostały zebrane w książce Jalde(j) ruchi (hebr., Dzieci mego ducha, t. 1-2, 1872). W 1877 P. osiedlił się w Palestynie jako przedstawiciel Moses Montefiore Testimonial Fund; odgrywał ważną rolę wśród tamtejszej społeczności żydowskiej. Jego konserwatywna postawa wielokrotnie stawała się zarzewiem konfliktów (m.in. wokół rozdziału chaluk(k)i). W 1888 P. wystąpił przeciwko zgodzie, jakiej rabini udzielili osadnikom na pracę na roli w roku szabatowym. Wraz z Eliezerem ben Jehudą, w 1882 założył towarzystwo Tchij(j)at Israel (hebr., Odrodzenie Izraela), dążące do wprowadzenia języka hebrajskiego, jako mowy potocznej Żydów w Palestynie. W latach 90. XIX w. stał się czołowym przedstawicielem społeczności żydowskiej w Palestynie. Do jego poglądów nawiązywali pierwsi działacze Mizrachi. Wybór korespondencji P. i artykułów, wraz ze wspomnianym Jaldej ruchi, został wydany pt. Kitwe(j) J.M. Pines (t. 1-3, 1934-1939), a w 1946 ukazał się wybór jego pism Miwchar kitwe(j) Pines (hebr., Wybór pism Pinesa).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.