parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr. szmit(t)a) – szczególny rok, obchodzony przez Żydów w Erec Israel co siedem lat. Obowiązywało w nim tzw. prawo szabatowe (hebr. szmit(t)a), obligujące do pozostawienia odłogiem ziemi, zgodnie z bibl. przykazaniem (Kpł 25,2-7): „Kiedy wejdziecie do ziemi, którą daję wam, wtedy ziemia będzie także obchodzić Szabat dla Pana. […] Nie będziesz wtedy obsiewał pola ani obcinał winnicy, nie będziesz żął tego, co samo wyrośnie na polu, ani nie będziesz zbierał winogron nieobciętych. To będzie rok szabatowy dla ziemi. Szabat ziemi będzie służył wam za pokarm […]” (zob. też Wj 23,10-12). Plony pochodzące z upraw takiego roku traktowano jak święte; mieli do nich prawo zarówno ubodzy, jak i zwierzęta. Gospodarzom wolno było jedynie zbierać płody służące do bezpośredniego spożycia. W sz.r. – zgodnie z przykazaniem zawartym w Księdze Powtórzonego Prawa (15,1-2) – darowywano wszystkie długi. Podobne przepisy obowiązywały w roku jubileuszowym, przypadającym po upływie siedmiu takich siedmioletnich cykli (Wj 23; Kpł 25; Pwt 15). Tradycja przypisuje wprowadzenie obowiązku przestrzegania sz.r. uczniom Rabiego Akiwy, uczonym należącym do trzeciego pokolenia tan(n)aitów. Stosowanie tych zasad oznaczało podporządkowanie się woli Boga, do którego należała cała ziemia i pochodzące z niej płody i dla którego wszystkie istoty żywe miały równe do nich prawo. Nieprzestrzeganie zasad sz.r. groziło wygnaniem z kraju. Współcześnie w Izraelu nadal obowiązują owe zasady jako rozporządzenie rabiniczne. Omija się je, stosując np. uprawę hydroponiczną, tak, by uzyskane plony nie były płodami ziemi; albo umownie sprzedaje się grunt nie-Żydowi (Arabowi) na okres owego roku. (Zob. też: prozbul; szmit(t)ot; Szwiit)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.