parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr. suka = szałas, namiot; jid. suke) – szałas budowany z gałęzi na jesienne święto Sukot, w Polsce nazywane Świętem Kuczek. Tradycja ta wywodzona była z biblijnego nakazu, zawartego w Księdze Kapłańskiej (23,39-43): „Tak więc piętnastego dnia siódmego miesiąca, kiedy zbierzecie plony ziemi, będziecie obchodzić święto Pana przez siedem dni. […] Przez siedem dni będziecie mieszkać w szałasach. Wszyscy tubylcy Izraela będą mieszkali w szałasach, aby pokolenia wasze wiedziały, że kazałem Izraelitom mieszkać w szałasach, kiedy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej”. Szałasy miały przypominać wędrówkę Żydów przez pustynię do Ziemi Obiecanej oraz opiekę Bożą, którą zostali oni wówczas otoczeni. W staroż. Izraelu szałasy wznoszono na placach, ulicach i na płaskich dachach domostw; zdobiono je barwnymi materiami, przybierano kiściami owoców, kłosami zbóż, gałązkami drzew. W chłodnym jesiennym klimacie Europy Wsch. każda rodzina (czasem kilka rodzin pospołu) budowała k. zazwyczaj z gałęzi i desek na podwórzach, balkonach, werandach, strychach (stosując ruchomą więźbę dachową, którą można było unosić na czas trwania święta). W ciągu dnia w k. musiał panować mrok, ale nocą przez dach powinny być widoczne gwiazdy. Tak jak przed tysiącami lat w Izraelu, k. przystrajano kolorowymi materiami, dywanami, kilimami, wstążkami, wycinankami, malowidłami, świeżymi owocami, z których potem robiono konfitury. W k. tylko mężczyźni mieli obowiązek przebywać; modlili się też tam, odpoczywali, śpiewali jedli posiłki. Kobiety wchodziły tam tylko po to, by zapalić świece, odmówić nad nimi błogosławieństwo, wysłuchać Kid(d)uszu i odmówić błogosławieństwo nad etrogiem. Do k. zapraszano też Uszpizin, tj. dostojnych, honorowych symbolicznych gości – Abrahama, Izaaka, Jakuba, Józefa, Mojżesza, Aarona i Dawida, każdego z nich innego dnia. Dla dzieci budowa k., przebywanie w niej oraz związane z obchodami święta ceremonie, stanowiły niezwykle ważne wydarzenie w roku, pozostawiając niezatarte wrażenia.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.