parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., Umacniający Wiarę; jid., Machzyke Hadas) – polityczna organizacja ortodoksji żydowskiej, powołana na zjeździe rabinów 13 III 1879 przez krakowskiego rabina, Sz. Schreibera i cadyka z Bełza, Joszuę Rokeacha. Była to pierwsza tego typu organizacja w Europie Wschodniej. Głównym jej celem była mobilizacja ludności żydowskiej przeciw działaniom lwowskiego ugrupowania asymilatorskiego Szomer Israel (por. asymilacja; asymilatorzy). Ugrupowanie to skupiało się na kwestiach, związanych z wewnętrznymi sprawami społeczności żydowskiej, a przede wszystkim na przeciwdziałaniu wszelkim trendom sekularyzacyjnym (np. planom powołania seminarium rabinackiego czy programom przebudowy gmin). Pierwszym etapem działalności M. ha-D. było zgłoszenie czterech kandydatów w wyborach do wiedeńskiej Rady Państwa w 1879. Spośród nich jeden (Schreiber) został wybrany we wschodniogalicyjskim okręgu Śniatyń-Kołomyja-Buczacz, w parlamencie wszedł w skład Koła Polskiego. Kolejnym etapem była próba wymuszenia na władzach centralnych i krajowych wprowadzenia wzorcowego statutu gminnego, oddającego miejscowemu rabinowi gros władzy w gminie wyznaniowej. Projekt statutu został ogłoszony w 1882, na ogólnoaustriackim zjeździe rabinów, obradującym we Lwowie. Głęboki kryzys w działalności ugrupowania wywołała nagła śmierć Schreibera w 1883. Niewielkie sukcesy przyniosły próby odnowienia działalności organizacji, podejmowane w 1908. W 1900 w Cesarstwie Rosyjskim i w Królestwie Polskim powstały organizacje pod tą samą nazwą, a w 1907–1908 działało tam, nawiązujące do tradycji M. ha-D. ugrupowanie ortodoksyjne pod nazwą Kneset Israel, którego czołową postacią był Ch.O. Grodzieński. W 1931 cadyk z Bełza, A. Rokeach, powołał do życia nową partię pn. M. ha-D., opozycyjną wobec Agudy, a zwłaszcza wobec dominującej pozycji, zajmowanej w niej przez cadyka Altera z Góry Kalwarii. Partia ta wydawała własny organ prasowy w języku hebrajskim „Kol Machzike(j) ha-Dat” (Głos Umacniających Wiarę). Stowarzyszenia pod tą samą nazwą istniały także w innych krajach, np. powstałe na Węgrzech w 1910, zmierzające do umocnienia wpływów ortodoksji, m.in. poprzez kształcenie młodzieży. (Por. też: Lipszic Jaakow ha-Lewi; Rohatyn Feiwel; Warszauer Jonatan)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.