parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr. Gamli’el = Bóg jest moim zadośćuczynieniem, Bóg uczynił mi dobrze); Raban Gamliel [be-Ribi]; Gamaliel z Jawne (? – przed 132 n.e.) – uczony zaliczany do drugiego pokolenia palestyńskich tan(n)aitów; kontynuator dzieła ocalenia tradycji żydowskiej i religii judaistycznej po zburzeniu Drugiej Świątyni, podjętego przez Jochanana ben Zak(k)aja; syn Szymona [ben Gamaliela I]; wnuk Gamaliela I; ojciec rabiego Szymona (który zastąpił go na stanowisku nasiego) oraz rabiego Chaniny; dziadek Jehudy ha-Nasiego. Dzięki G. II akademia w Jawne przekształciła się w instytucję o największym dla Żydów autorytecie religijnym, prawnym i moralnym, przejmując funkcje dawnego sanhedrynu (w 90–110 n.e. G. II pełnił w nim funkcję nasiego). Podróżował też po kraju, sprawując kontrolę nad funkcjonowaniem systemu prawnego i organizacji gmin. Apodyktyczny charakter i kategoryczność wypowiedzi przysporzyły temu uczonemu wielu wrogów. Ostry konflikt z rabim Jehoszuą ben Chananją sprawił, że G. II został usunięty z zajmowanego stanowiska, a jego miejsce zajął Eleazar ben Azaria. Jednak po załagodzeniu sporu G. II zaczął na nowo pełnić funkcję nasiego, zaś Eleazara uczyniono jego zastępcą. G. II, wraz z Eleazarem i rabim Jehoszuą, podróżował z misjami do namiestnika Syrii, do Rzymu i inych miejsc. Jego zasługą było podniesienie urzędu przewodniczącego sanhedrynu do rangi najwyższej władzy wszystkich Żydów, a także ustalenie (wraz z innymi członkami sanhedrynu) kanonu BH, rozstrzygnięcie licznych kwestii prawnych, wprowadzenie zmian w codziennym rytuale modlitewnym, określenie ostatecznej wersji Osiemnastu błogosławieństw (Szmone esre(j)), a nadto ostateczne wykluczenie wszystkich odszczepieńców (hebr. minim) ze społeczności żydowskiej. Jemu też przypisuje się ustanowienie świąt Jom Kipur, Rosz ha-Szana, oraz wprowadzenie zmian do obchodów święta Pesach (zob. też seder) i do obrzędów pogrzebowych. Zgodnie z tradycją, G. II przed śmiercią zarządził, by pochowano go w zwykłej, płóciennej szacie. Za jego przykładem poszli inni; odtąd wśród Żydów panuje obyczaj grzebania zmarłych w prostej, płóciennej odzieży (zob. całun).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.