parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
nazywany też Rabim lub Rabenu [ha-Kadosz] (hebr., Nasz [Święty] Nauczyciel) (ok. 138–217) – najwybitniejszy uczony pośród piątego pokolenia palestyńskiego tan(n)aitów, uważany za głównego kodyfikatora Miszny; duchowy i polit. przywódca narodu; przewodniczący sanhedrynu; potomek (w siódmym pokoleniu) Hillela; syn Szymona ben Gamaliela II; wnuk Gamaliela II; prawnuk Szymona ben Gamaliela I; ojciec Gamaliela III. Według tradycji hagadycznej, J. ha-N. urodził się w dniu śmierci Rabiego Akiwy, w czasach najsurowszych prześladowań Żydów ze strony Rzymu. Jako obrzezane dziecko, cudem uniknął śmierci. Jego matce dopomogła Rzymianka, pozwalając pokazać imperatorowi swego nieobrzezanego syna, zamiast J. ha-N. Dzieci rosły później w przyjaźni, a ów rzymski chłopiec został cesarzem (Antoninus Pius), pozostając w bliskich stosunkach z J. ha-N. Uczony spędził młodość w Usza, gdzie uczył się u ojca, a następnie u Jehudy ben Ilaja, Jose ben Chalafty, Szymona bar Jochaja, Eleazara ben Szammuy i innych. Po śmierci ojca przeniósł szkołę z Usza do Be(j)t Szearim, gdzie przewodził też miejscowemu sądowi ( aw be(j)t din). Później zamieszkał w Seforis, spędzając tam ostatnie 17 lat życia. Cieszył się wielkim autorytetem u współczesnych.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.