parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., Synowie Mojżesza) – 1. bohaterowie legendy podobnej do opowieści o Dziesięciu [Zaginionych] Plemionach. Mieli oni pochodzić od lewitów, którzy nie chcąc śpiewać pieśni świątynnych na wygnaniu przed władcą babilońskim dokonali samookaleczenia ( niewola babilońska). Zostali następnie w cudowny sposób przeniesieni (bądź zbiegli z Babilonii) za rzekę Sambation, gdzie wiedli żywot w utopijnym państwie. Powstało wiele wersji tej opowieści i „relacji” o B.M., m.in. wzmianki o nich znajdują się w Koranie (ich kraj w cudowny sposób miał odwiedzić Mahomet) i u Eldada ha-Daniego; Saadja Gaon interpretował Psalm 90, jako modlitwę za nich. Wiara w istnienie B.M. była podsycana „informacjami” o listach, jakie nadchodzą od nich, a w 1831 jeden z rabinów z Safed miał przygotować List aszkenazyjskich rabinów i uczonych w Palestynie do Synów Mojżesza i Dziesięciu Plemion, zapraszający ich do powrotu do Erec Israel. 2. nazwa grupy złożonej z intelektualistów i inteligentów, związanych z ruchem Miłośników Syjonu, powstałej w Odessie pod przewodnictwem Achad Ha-Ama, działającej w 1889-1897. Jej geneza związana była z niezadowoleniem, jakie w niektórych środowiskach protosyjonistów budziło zaniedbanie edukacji masowej i brak zainteresowania przewodnictwem duchowym. Celem, jaki stawiali przed sobą członkowie B.M., była służba odrodzeniu nar. Żydów, które ostatecznie dokonać się miało – ich zdaniem – po powrocie do ziemi przodków. Środkiem jego realizacji było m.in. zakładanie szkół hebrajskich w diasporze i w Jaffie oraz wydawanie popularnych serii wydawniczych i czasopiśmiennych (por. Achi'asef). Centralne biuro B.M. mieściło się początkowo w Odessie, a następnie (od 1890) w Warszawie. Rozwój masowego ruchu syjonistycznego i powołanie do życia Organizacji Syjonistycznej (1897) spowodowały, że działalność B.M. zamarła.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.