parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., dosł.: jeden z ludu; prosty człowiek), właśc. Aszer Cwi Ginzberg (1856 Skwira k. Kijowa – 1927 Tel Awiw) – czołowa osobistość ruchu Chowewej Syjon i „duchowego syjonizmu”, pisarz, publicysta, myśliciel. Wychowany w środowisku chas., pod wpływem haskali przeszedł na pozycje agnostycyzmu oraz skierował swe zainteresowania na rozważania o kulturze i ideach etycznych judaizmu. Studiował w Wiedniu, Berlinie i Wrocławiu (1882-1884), jednak zasadniczo był samoukiem. Osiadł w Odessie (1886) i związał się ze wspomnianym ruchem Miłośników Syjonu. Był współtwórcą grupy Bne(j) Mosze i współzałożycielem pierwszego niekomercyjnego wydawnictwa hebrajskiego w Warszawie pod nazwą Achi'asef. Szkice A. Ha-A. zawierające m.in. krytykę żydowskiej kolonizacji w Palestynie zostały zebrane w Al paraszat d(e)rachim (hebr., Na rozdrożu, t. 1-4, 1895-1913). Od 1895 poświęcił się niemal wyłącznie pracy pisarskiej. Założył hebrajski miesięcznik „Ha-Sziloach” (w 1896-1903 był także jego wydawcą), w którym występował z krytyką syjonizmu politycznego. W 1908 osiadł w Londynie, gdzie m.in. uczestniczył w negocjacjach prowadzących do wydania deklaracji Balfoura. Od 1922 mieszkał w Tel Awiwie. A. Ha-A. uważał, że utworzenie państwa żydowskiego może być jedynie ukoronowaniem długiego procesu. Odrodzenie narodu musi za sobą pociągnąć odrodzenie judaizmu. Początek winien im dać rozwój „duchowego syjonizmu”, inicjujący odnowę moralną, w której kluczową rolę miały odgrywać edukacja, literatura itp. Dzięki temu ruchowi powstać miało „narodowe centrum duchowe”, które oddziaływałoby na Żydów w diasporze. A. Ha-A. (oraz jego dzieła) wywarł wielki wpływ na żydowską inteligencję w środk. i wsch. Europie, a za pośrednictwem licznych tłumaczeń jego pism, także na cały świat żydowski. Jego myśl stanowiła główną przeciwwagę dla poglądów T. Herzla i tendencji nacjonalistycznych wśród Żydów.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.