parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr. Arba kuszijot, Arba szeelot; jid. Di fir kaszes); często występujące też pod nazwą Ma nisztan(n)a (hebr., Czym różni się [ta noc od wszystkich innych nocy]), która wywodzi się od początkowych słów wprowadzenia do pytań – tradycyjna formuła recytowana podczas sederu w wigilię święta Pesach. Po owej wstępnej formule następują zasadnicze cztery pytania, które brzmią: „We wszystkie inne noce w roku spożywamy chleb kiszony lub niekiszony, nocy tej zaś jedynie niekiszony? We wszystkie inne noce jeść możemy różne zioła, nocy tej zaś [tylko] gorzkie? We wszystkie inne noce nie jesteśmy obowiązani zanurzać pokarmów ani raz jeden, nocy tej zaś dwa razy? We wszystkie inne noce jeść możemy siedząc, lub opierając się, nocy tej zaś wszyscy się opieramy?” Cz.p. wywodzą się ze swobodnych dysput, prowadzonych przy świątecznym stole w czasach Drugiej Świątyni, kiedy to kształtował się obrządek sederu. Stawiane wówczas pytania nie miały skodyfikowanej formy i padały w późniejszej części tej wieczerzy. Jednak ponieważ dzieci często szły wcześniej spać, Cz.p. zostały przeniesione blisko jej początku. Również pytanie związane z używaniem lampy pesachowej stało się nieaktualne po zburzeniu Świątyni. Obecna formuła, różniąca się w pewnym zakresie od zaleceń Talmudu ( Pesachim 116a), powstała w epoce gaonów. Kolejność poszczególnych pytań jest odmienna w rycie sefardyjskim i aszkenazyjskim. Od okresu misznaickiego do późnego średniowiecza Cz.p. stawiał ojciec rodziny bądź upoważniona przezeń osoba, dopiero w później przywilej ten został przeniesiony na dziecko, z reguły najmłodsze. Jeśli w sederze nie uczestniczą dzieci, Cz.p. zadaje żona lub – czasem – uczony, zaproszony na wieczerzę. (Zob. też: charoset; karpas; gorzkie zioła; Hag(g)ada szel Pesach; maca; sederowe naczynia)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.