Reich Leon

Reich Leon

(1879 Drohobycz – 1929 Lwów) – działacz syjonistczny, adwokat, publicysta, poseł na sejm. Stopień doktora praw uzyskał na UJK, ukończył również École des Sciences Politiques w Paryżu. Był współzałożycielem licznych żyd. organizacji, m.in. Stowarzyszenia Żydowskich Akademików „Ognisko” we Lwowie i „Emuna”; należał do Towarzystwa Rygoryzantów we Lwowie i do Towarzystwa Oświaty Ludowej; współpracował z pismem „Wschód”; był też członkiem CK Organizacji Syjonistycznej w Polsce (por. Et Liwnot), brał udział w kilku Światowych Kongresach Syjonistycznych. Był redaktorem „Almanachu Żydowskiego” (Lwów, 1910; opublikował w nim dwa swoje artykuły). Podczas I wojny światowej służył w armii austriackiej w korpusie sądowym. W 1918 organizował Żydowską Radę Narodową Galicji Wschodniej we Lwowie (por. Tymczasowa Żydowska Rada Narodowa). Podczas walk polsko-ukraińskich w tym mieście, w 1918, był członkiem Żydowskiego Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego; został zakładnikiem gen. Władysława Sikorskiego; w jego sprawie interweniowali N. Sokołów i J. Piłsudski, co doprowadziło do jego uwolnienia z internowania. Na konferencji pokojowej w Paryżu R. znalazł się w składzie Komitetu Delegacji Żydowskich. Ogłosił wspomnienia Żydowska delegacja pokojowa w Paryżu (Lwów, 1922). W 1922-1929 był posłem na Sejm RP z ramienia Organizacji Syjonistycznej; prezesem parlamentarnego Koła Żydowskiego (1924-1925); zajmował pojednawcze stanowisko wobec władz polskich. Był jednym z głównych architektów ugody polsko-żydowskiej. Jako adwokat lwowski, był obrońcą w procesie Stanisława Steigera (por. Steigera sprawa). Należał do stowarzyszenia B'nei B'rith. R. uważany jest za pioniera prasy żydowskiej w Galicji; współpracował m.in. z lwowską „Chwilą”, krakowskim „Nowym Dziennikiem” oraz z żydowskimi gazetami – „Der Jud” i „Togbłat”. Ogłosił broszury: Polacy wobec syjonizmu (Lwów, 1910); Nie ma ugody polsko-żydowskiej (Lwów, 1917); Delegacja Pokojowa w Paryżu (Lwów 1922). Był też redaktorem pracy zbiorowej La Question des minorités nationales en Europe Orientale (Paryż, 1921). Był członkiem Izraelickiej Gminy Żydowskiej we Lwowie. W 1934 jego prochy zostały przewiezione do Tel Awiwu i tam pochowane.