parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebrajski, nadzorca; jidysz, maszgijech, mażgijech) – osoba sprawująca nadzór; termin używany w dwóch podstawowych znaczeniach: 1. osoba wyznaczona przez rabina do nadzoru przestrzegania praw dotyczących koszerności, przede wszystkim w procesie produkcji żywności oraz w miejscach, gdzie jest ona serwowana (restauracje itp.), co wymaga nie tylko przestrzegania obowiązujących procedur (np. sporządzania potraw; w tym także kontroli, czy nie są przygotowywane w szabat), ale także zgodności z halachą wszelkich ich składników (por. prawa dotyczące żywności; kaszer). M. składał sprawozdania ze swej działalności rabinowi, który go mianował, oraz alarmował go o przypadkach naruszenia prawa religijnego, co stanowiło podstawę do wydawanych przez rabina opinii o koszerności. W związku ze spełnianą rolą, m. musiał być nie tylko znawcą halachy w przedmiocie podlegającym jego ocenie, ale także człowiekiem bogobojnym, o kwalifikacjach moralnych wykluczających wszelkie podejrzenie o stronniczość czy przekupność. 2. osoba sprawująca moralno-duchowy nadzór nad studentami jesziw. Miała ona pieczę nie tylko nad ich zachowaniem w uczelni talmudycznej, ale także poza nią. Powiadano, że najlepszy m. to taki, którego baczne oko czują na sobie studenci, podlegli jego władzy, nawet podczas jego faktycznej nieobecności. M. był odpowiedzialny nie tylko za właściwe ich zachowanie, ale także za rozwój duchowo-moralny, poczynając od należytej przykładności w studiach, a kończąc na kształtowaniu duchowych przymiotów. W związku z tym przeprowadzał zajęcia związane ze swą funkcją, zgodnie z programem studiów w danej jesziwie, jak i w związku ze szczególnymi okazjami. Przyjmowały one formę wykładów oraz innego rodzaju zajęć, w tym najczęściej tzw. sichot (hebr., konwersacje), które odgrywały ważną rolę w życiu wewnętrznym jesziw, zwłaszcza litewskich (por.: jesziwa_w_Mirze; jesziwa w Słobodce; jesziwa_w_Telcu; jesziwa w Wołożynie). (Zob. też: musar; musar-szmuesn).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.