parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
zw. Aaronem z Karlina, Aaronem Wielkim z Karlina (1736-1772 Karlin) – jeden z pionierów chasydyzmu na Litwie, założyciel dynastii cadyków z Karlina, działającej do dziś w Izraelu; uczeń Dow Bera z Międzyrzecza. Na początku lat 60. XVIII w. założył pierwszy chasydzki minjan w Karlinie pod Pińskiem (współcz. dzielnica Pińska), z którego chasydyzm promieniował na całą Litwę. W dawnych źródłach litewsko-żydowskich określenie „karliner” występuje jako synonim chasyda. Aaron ben Jaakow z Karlina bardzo zdecydowanie występował przeciwko nadmiernemu opodatkowaniu biednych, nie wahając się wykorzystywać swego osobistego autorytetu i instytucji klątwy (cherem). Reprezentował w chasydyzmie nurt ascetyczny. Od swoich uczniów wymagał, by przynajmniej jeden dzień w tygodniu poświęcali na post i studiowanie Tory. Skomponował własny hymn szabatowy, który zamieszczany jest w wielu chasydzkich modlitewnikach i co szabat śpiewany był przez karlińskich chasydów na 20 różnych melodii. Jego następcą został uczeń – Szlomo ben Meir ha-Lewi, po którym przywództwo przeszło na syna A. ben J. z K. – Aszera ben Aarona z Karlina. (Drugi z synów A. ben J. z K. przeniósł się do Erec Israel; jedna z jego córek poślubiła Mordechaja ben Nachuma z Czarnobyla, druga została matką Menachema Mendla z Lubawicz). Po nim nastąpił Aaron Drugi, zw. Aaronem (Aharonem) Perłowem z Karlina (1802 [1808] – 1872), pod którego przywództwem karliński chasydyzm zdobył szerokie wpływy na Polesiu i Wołyniu, a grupy związanych z tym ośrodkiem chasydów osiedliły się w Tyberiadzie i Jerozolimie. Kolejnym cadykiem z tej dynastii był Aszer ze Stolina (1827-1873), po którego śmierci za cadyka uznano jego czteroletniego syna – Izraela (1869-1921). Chłopiec otrzymał przydomek Jenuka mi- Stolin (hebr., Dziecię ze Stolina). Kiedy dorósł, okazał się bardzo utalentowanym przywódcą. Jego synowie zostali cadykami w Karlinie (Abraham Elimelech), Stolinie (Mojsze, zamordowany przez Niemców w 1942), Łucku (Jochanan) i Stanach Zjedn. (Jaakow).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.