parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
nazywany Izaakiem Drukarzem (ok. 1538 Prościejów [współcz. Prostějov] na Morawach – 1612 [1613] tamże) – drukarz, poeta. Drukarstwa uczył się we Włoszech. Wykupił wyposażenie weneckiej drukarni Giorgia Francesci, w której pracował, i przewiózł je do Kazimierza pod Krakowem. W 1568 otrzymał od króla Zygmunta II Augusta zezwolenie na założenie w Krakowie drukarni, którą prowadził wraz z synami, oraz na wydawanie ksiąg żydowskich. Przywilej ów zapewniał mu monopol na tę działalność w Krakowie i w podkrakowskim Kazimierzu na 50 lat. Początkowo drukował machzory i popularną literaturę w językach hebrajskim i jidysz, a od ok. 1595 – także literaturę talmudyczną, kabalistyczną, filozoficzną i matematyczną (m.in. dzieła M. Isserlesa, S. Lurii i Mordechaja ben Abrahama Jaffe z Pragi). Podjęta przez niego próba edycji Misznajot (cztery tomy sentencji z Miszny, z komentarzami Majmonidesa) wywołała protesty chrześcijan (w tym drukarzy krakowskich i duchowieństwa) oraz ograniczenie wspomnianego przywileju, dotyczące wyłączenia z niego prawa do publikacji Talmudu. Po śmierci Zygmunta II Augusta, w 1578-1599 I. ben A. z P. podjął publikację pojedynczych traktatów strztalmudycznych. Następnie wyjechał z Krakowa do Prościejowa, zabierając część wyposażenia drukarni. W rodzinnym mieście nadal prowadził działalność edytorską. I. ben A. z P. jest autorem poetyckiego przekładu Księgi Jozuego (1583), Księgi Daniela (1598) oraz traktatu Pirke(j) Awot (1586) i modlitw pokutnych (1594). Około 1600 zakład krakowski przejęli pomagający dotąd ojcu synowie, Aaron ben Icchak, Mosze Jozue oraz wnuk, Isachar ben Aaron. Działalność edytorską rozpoczęli w 1602. Drukarnia ta wydała Talmud Babiloński (1602-1605) i Talmud Jerozolimski (1609) oraz drugą edycję Talmudu Babilońskiego (1616-1620). Także tu m.in. zostało opublikowane dzieło Rebeki z Tykocina. Z czasem jednak zakład Prosticów popadł w kłopoty finansowe, co przyczyniło się do obniżenia jakości jego produkcji. Działalność tej oficyny zakończyło w 1628 bankructwo i związane z tym zajęcie sprzętu drukarskiego. W okresie funkcjonowania (60 lat) drukarnia Prosticów wydała co najmniej 92 edycje poszczególnych traktatów talmudycznych.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.