parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1892 Wołkowysk – 1943 Lublin [Majdanek]) – podczas II wojny światowej przewodniczący Judenratu w Białymstoku. W młodości był członkiem oddziałów samoobrony żydowskiej, członkiem i działaczem ruchu syjonistycznego. W czasie I wojny światowej przebywał w głębi Rosji. W okresie międzywojennym był związany z frakcją ruchu syjonistycznego Et Liwnot. Doszedłszy do stanowiska dyrektora banku w rodzinnym mieście, stał się jedną z najbardziej wpływowych osobistości społeczności lokalnej; był członkiem rady gminy żydowskiej, przewodniczącym wołokowyskiej organizacji syjonistycznej i honorowym przewodniczącym tamtejszej organizacji He-Chaluc. Po wojnie współorganizował Radę Miejską i zasiadał w gronie jej członków. W 1934 przeniósł się do Białegostoku, gdzie wkrótce został przewodniczącym gminy żydowskiej. Po zajęciu Białegostoku przez wojska niemieckie, z polecenia niemieckich przedsiębiorców, którzy powrócili do miasta, został mianowany przewodniczącym Judenratu. Starał się rozwijać ideologię pracy dla Niemców, jako jedynej szansy przetrwania, organizował produkcję w getcie. Był w dobrych stosunkach z władzami okupacyjnymi i – jako jedyny – dysponował przepustką, umożliwiającą opuszczanie getta. Podjął także kontakty i współpracę z żydowskim podziemiem (m.in. z M. Tennenbaumem), które wspierał finansowo. Prowadził pertraktacje, które miały mu (oraz jego żonie) umożliwić wyjście z getta i schronienie w oddziale partyzanckim, z czego jednak zrezygnował na wieść, iż może tam zostać osądzony za współpracę z Niemcami. Ostatecznie został wywieziony i zamordowany w ośrodku zagłady na Majdanku. (Zob. też: Czerniaków Adam; Parnas Józef; powstanie w getcie białostockim)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.