parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., Księga Jasności [Światłości]) – jeden z podstawowych, kanonicznych tekstów kabały, w postaci midraszu. Zredagowany pod koniec XII w. w Prowansji, stanowi kompilację notatek pochodzących z czasów gaonów, relacjonujących nieortodoksyjne, często antynomijne, poglądy nauczających mistrzów. Wśród bardzo różnorodnych tematów, jakie porusza ten tekst, najistotniejsze to: a) mistyczna wykładnia kształtu, kolejności i związków między literami alfabetu hebrajskiego, oraz objaśnienie symbolicznego ich znaczenia i roli w stworzeniu świata; b) rozważania na temat sefir. Kategorie te, nazywane w S. ha-B. maamarot (l.mn., hebr., wypowiedzenia), są rozwinięciem pojęć, wprowadzonych wcześniej w Sefer Jecira. Dziesięć bezimiennych sefir z tamtego traktatu, poprzez przypisanie im atrybutów i znaczących nazw, oraz skojarzenie z odpowiednimi wersetami Tory, staje się tu określonymi aspektami boskiego objawienia. Niektóre z nich otrzymały nazwy, pod którymi będą znane w dojrzałej postaci kabały; c) rozważania dotyczące Imion Boga. Przytoczone zostało dwanaście Najświętszych Imion. Metodą gematryczną ( gematria) wyprowadzono z nich trzyliterowe sekwencje, odpowiadające siedemdziesięciu dwóm Boskim Imionom. W księdze tej pojawiają się także rozważania o podobieństwie Boga i człowieka, o strukturze i miejscu narodzin duszy, o sensie kosmicznym i mist. znaczeniu przedmiotów kultu i rytuału ( lulaw; etrog; niebieskie nitki w cyces). Księga zawiera wiele wypowiedzi bardzo niejasnych i trudnych do interpretacji. Połączenie zmysłowej konkretności z abstrakcyjnymi stwierdzeniami czyni ją jednak tekstem szczególnie na interpretację podatnym. (Por. też: gilgul neszamot; Izaak Ślepy; kabała gerońska; kabała teozoficzna; Margaliot Ruben)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.