parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
zw. Magidem z Kielm (1828 Jeziernica koło Słonimia – 1899 Lida) – kaznodzieja; propagator ruchu musar. Bogatą wiedzę talmudyczną zdobył w jesziwie w Słonimiu. Pierwsze publiczne kazanie wygłosił w 1843. Po nieudanych próbach życia z handlu, poświęcił się karierze kaznodziei. W 1849 objął to stanowisko w Kownie, gdzie spotkał się z I. Salanterem i został jego gorliwym uczniem, a następnie czołowym mag(g)idem ruchu musar. Był kolejno kaznodzieją w Kielmach (współcześnie Kelme) (1850-1853); Żagarach (1853-1858); Oszmianie (1858-1860) oraz w Mińsku (1860-1863). Później porzucił osiadły tryb życia i całkowicie poświęcił się wędrowaniu od gminy do gminy, w celu głoszenia kazań. Zaniechał w nich tradycyjnej egzegezy biblijnej na rzecz przekazywania treści moralnych, wynikających każdorazowo z jego własnych obserwacji rzeczywistości, miedzy innymi: brał w obronę ubogich przed wyzyskiem bogatych i starszyzny kahalnej; potępiał nieuczciwe metody bogacenia się, tak na współwyznawcach, jak i na gojach; wzywał do miłosierdzia i humanitaryzmu – także wobec zwierząt i roślin; oraz – jako że sam wiódł żywot ascety – głosił potrzebę całkowitej czystości życia. Efektem żywo odbieranych przez lud wystąpień M. I. ha-D. było powstanie wielu musar-sztybłech (sztybel), jak również towarzystw charytatywnych o charakterze religijnym. Jednak zraził on do siebie wielu możnych i – w wyniku denuncjacji – kilkakrotnie był aresztowany. Maskile, za rzucane przez niego gromy na nich, jako „heretyków”, odpłacali mu pomówieniami o przewodzenie obskurantyzmowi. Dwa ostatnie lata życia M.I. ha-D. spędził w Lidzie. Opublikował tylko zbiór dziesięciu swych kazań Tochachat chajim (hebrajski, Pouczenia życia, 1897).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.