parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1793 Warszawa – 1838 tamże) – jeden z przedstawicieli pierwszego pokolenia warszawskiej finansjery żydowskiej z pocz. XIX w.; kupiec, właściciel domu ekspedycyjnego „T. Toeplitz”, wydawca, członek warszawskiego Dozoru Bóżniczego; syn Szymona Samuela T. (1793-1838), osiadłego w Warszawie w 2. *poł. XVII w.; ojciec Henryka T.; spokrewniony z Leonem i Henrykiem Konitzami (Konicami), poprzez małżeństwo swego syna, Bonawentury (1831-1905), którego kilkoro dzieci zmieniło wyznanie (Teodor T. [1875-1937], działacz socjalistyczny i radny m. Warszawy, oraz Józef Leopold T. [1866-1937], dyrektor naczelny Banca Commererciale Italiana); oraz skoligacony z rodziną Bergsonów, przez małżeństwo swej bratanicy, Stefanii T., z Józefem Bergsonem. T. był zwolennikiem postępu i oświecenia żydowskiego. W 1825 wszedł w skład Izby Doradczej Komitetu Starozakonnych w Królestwie Polskim. Jako jeden z nielicznych Żydów, uznany za spełniającego wymagane kwalifikacje (majątkowe i kulturowe), uzyskał od cara na pocz. lat 30. XIX w. przywilej nabywania dóbr na własność (w związku z tym, swego syna, Henryka, posłał na studia do Instytutu Agronomicznego w Marymoncie pod Warszawą). Zachęcony przez Mojżesza Tanenbauma, w trosce o rozwój oświaty i postępu Żydów w Królestwie Polskim, zainwestował kilkanaście tysięcy rubli w wydanie popularnego już od lat na Zachodzie niemieckiego przekładu Pięcioksięgu, dokonanego przez M. Mendels(s)ohna, wraz z komentarzami (1836). Publikacja ta spotkała się z bardzo nieprzychylnym przyjęciem ze strony sfer ortodok., za to cieszyła się wielkim powodzeniem wśród zwolenników haskali.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.