parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., ten, który się oddalił [został oddalony, odłączony]) – upadły anioł, jeden z wodzów dwustu upadłych aniołów; demon pustyni; władca piekła o siedmiu wężowych głowach ( wąż), czternastu twarzach i dwunastu skrzydłach, znany z biblijnej Księgi Kapłańskiej oraz apokryficznych ksiąg Barucha, Henocha i słow. wersji Apokalipsy Abrahama. Sprowadzał ludzi na drogę grzechu; m.in. nauczył mężczyzn „wykuwać miecze i tarcze”, a kobiety – nosić ozdoby i malować powieki. Był krnąbrny; nie chciał się pokłonić Adamowi, kiedy Bóg przedstawiał swoje dzieło hierarchom niebiańskim. Księga Zohar wspomina, że wraz z innym upadłym aniołem, Szemchazajem, A. został uwiedziony przez trzy demony żeńskie – Naamę, Agrat bat Machalat i Lilit. Przeciwko A. posłał Bóg anioła Rafaela, który zwyciężywszy, uwięził go pod kamieniami w Jaskini Dudaela, gdzie pozostanie aż do Kresu Dni (hebr. Kec ha-Jamim). Według tradycji biblijnej, Aaron, brat Mojżesza, wybrał kozła na ofiarę przebłagalną, a następnie obarczywszy go grzechami Izraela, wypędził na pustynię do A. (Kpł 16). Od tej pory, co roku w dniu święta Jom Kipur, strącano ze skały na Pustyni Judzkiej kozła ofiarnego „dla Azazela”. (Zob. też Genun)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.