parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(aram. re(j)sz galuta; hebr. rosz ha-gola = przywódca wygnania [rozproszenia]) – świecki przywódca Żydów na terenie Babilonii (por. niewola babilońska). Urząd ten wywodzono od króla Joachina (VI w. p.n.e.), w związku z czym był on dziedziczny w linii, wywodzącej się od króla Dawida. Po powstaniu Bar Kochby (132–135 n.e.) zaczął zyskiwać na znaczeniu, równolegle do zmierzchu powagi paralelnego urzędu nasiego w Palestynie. E. miał zwierzchność nad ograniczonym samorządem żydowskim. Znaczenie skupiska żydowskiego w Babilonii sprawiło, że jego przywódca cieszył się wielkim autorytetem w całej diasporze. Reliktem tego jest Jekum purkan, odmawiana do dziś w każdy szabat modlitwa o błogosławieństwo dla e., napisana w języku aramejskim. W rycie aszkenazyjskim odmawia się ją bezpośrednio po Błogosławieństwach haftary, ale nie w święta przypadające w inny dzień tygodnia, gdyż – według tradycji – o pomyślność e. modlono się tylko w szabat. Początkowo e. potwierdzał wybór kolejnych gaonów, lecz wraz ze wzrostem ich znaczenia, to właśnie oni opiniowali wybór e. przed jego zatwierdzeniem przez kalifa. Obie władze często wchodziły w spory. Konflikt wokół wyboru e. spowodował ostateczne odejście od judaizmu sekty karaimów (VIII w.). Według tradycji, ostatni e. miał umrzeć w 1040, choć dziś wiadomo, że przynajmniej nominalnie urząd ten miał kontynuację do XIII w. (a może i później). Tytuł e. nadawano także przywódcom społeczności żydowskich w innych krajach, np. w Egipcie od XI wieku. (Zob. też: Anan ben Dawid; chacham; Dawid ben Zak(k)aj; Ebiatar ha-Kohen z Kairu; mar; nagid; Seder Olam)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.