parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1851 Warszawa – 1939 tamże) – uczony, pedagog, zwolennik asymilacji Żydów; brat Szymona D.; szwagier L. Halbana (Blumenstocka). Poprzez żonę, Paulinę Emilię z Natansonów (1861–1928), spokrewniony był z rodziną Natansonów (E. Natanson; H. Natanson; J. Natanson; K. Natanson; L. Natanson; Z. Natanson). Studiował matematykę w Warszawie. Nauczał w gimnazjach warszawskich (od 1870) oraz kierował czteroklasowa szkołą realną (1878–1888), pierwszą nowoczes. placówką oświat., cieszącą się aprobatą znacznej części społeczności żydowskiej. Jako uczony, zajmował się matematyką, dziejami nauki i pedagogiką. Był autorem wielu prac naukowych i cenionych podręczników. Wykładał na Kursach Naukowych (od 1906) i na UW (od 1919), gdzie też otrzymał doktorat honoris causa (1921). Był m.in. wydawcą „Rocznika Pedagogicznego” (1881–1884); „Prac Matematyczno-Fizycznych” (od 1888); „Wiadomości Matematycznych”. W okresie rozbiorowym stał się człowiekiem-instytucją, jednym z bohaterów zmagań o naukę polską, czynnym na wielu polach działalności twórczej i organizacyjnej (m.in. współzałożyciel Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; Towarzystwa Biblioteki Publicznej i Towarzystwa Kursów Naukowych). Był członkiem wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą (w tym członek korespondent AU i PAU). Czołowy przedstawiciel grupy asymilatorów (współinicjator zjednoczenia ich ruchu w 1918), niemal zupełnie spolonizowany. Pracował w zarządzie gminy żydowskiej (1885–1918), kierując m.in. jej wydziałem szkolnym oraz statystycznym. Był także czynny na innych polach działalności społecznej i charytatywnej. Zmarł w czasie obrony Warszawy, na początku II wojny światowej.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.