parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., prośba, błaganie, l.mn. t(e)chinot; jid. tchine, l.mn. tchines) – indywidualna (pryw.) suplika modlącego się, dołączana do nakazanej prawem religijnym modlitwy. Zgodnie z nakazem talmudycznym ( Pirke(j) Awot 2,18), nie mogła ona mieć formy rutynowo wygłaszanego dodatku, lecz winna zachować charakter personalnego błagania Boga o łaskę. Ślady stosowania t. odnajdujemy już w tekście biblijnym. W okr. powstawania Talmudu były one wygłaszane po Szmone esre(j). Później zostały połączone z Tachanun. Zasadniczo ich treścią początkowo było błaganie o: wybaczenie grzechu, wspomożenie w studiach nad Torą (Tory studiowanie), błogosławieństwo Boże bądź o przychylność w ogóle. Później pojawiły się liczne ich warianty, związane ze wszystkimi niemal sferami życia dotyczącymi prywatnej religijności, np.: odwiedzania chorych (por. Bik(k)ur Cholim) bądź cmentarza, kobiet przy zapalaniu świec szabatowych lub podczas pieczenia szabatowego ciasta (por. chała); jak również związane ze szczególnymi okazjami, np. z bar micwą, początkami nauczania itp. Z czasem, t. wybitnych postaci – zwłaszcza rabinów – włączano do modlitewników, np. Jehi racon, którym Raw zamykał niegdyś Szmone esre, stała się wstępem do Kid(d)usz (ha-)lewana. W świecie żydowskim powstała wielka liczba i rozmaitość t., wśród nich były także mające znaczenie kabalistyczne (najczęściej zaczynały się od frazy, złożonej z wyrazów, które na początku miały tę samą literę). Niektóre z nich weszły do modlitewników, jednak dla większości zarezerwowane było miejsce w odrębnych książeczkach, zw. w języku jidysz tchines, uważanych za część tzw. literatury dla kobiet.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.