parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(III/IV w.) – uczony babiloński, zaliczany do trzeciego pokolenia amoraitów; potomek rodu kapłańskiego ( kohen), wywodzącego się od arcykapłana Elego. Uczeń Huny z akademii talmudycznej w Surze i Jehudy ben Ezechiela z Pumbedity. Po śmierci Jehudy został wybrany rosz jesziwą akademii w Pumbedicie. Stanowisko to piastował przez 22 lata, aż do swej śmierci. Pod jego kierunkiem uczelnia zyskała szczególną renomę. R. bar N. był uważany za wielkiego uczonego i wspaniałego nauczyciela. Poświęcił się kwestiom halachicznym, a zwłaszcza zagadnieniom czystości rytualnej. W TB jest wspominany przeszło 600 razy, lecz tylko 10 razy przytoczono w nim jego hagadyczne powiedzenia. Bezpodstawnie przypisywano mu także skompilowanie Be-reszit Raba. Uczony zginął w tragicznych okolicznościach, gdy niechętni mu przedstawiciele gminy żydowskiej w Pumbedicie oskarżyli go przed władzami o nakłanianie do uchylania się od płacenia podatków. Według hag(g)ady, miał umrzeć po tym, gdy w Akademii na Wysokościach toczono spór nad jedną z kwestii dotyczących czystości rytualnej, a R. bar N. – poproszony o opinię – miał opowiedzieć się za zdaniem Wszechmocnego, wbrew poglądom Akademii. Wówczas Pan ogłosił: „Szczęśliwyś ty, R. bar N., którego ciało jest czyste, i którego duch odszedł w czystości”.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.