parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., profanacja Imienia [Bożego]; jid. chilel Haszem) – przeciwieństwo kid(d)usz ha-Szem, którego źródłem jest Księga Kapłańska (22,32). Specyfika tej koncepcji w żydowskim prawie oraz jej wielkie znaczenie wynikają z przyjęcia, że chwała i godność Boga na ziemi są związane ze społecznością żydowską. Każde niegodne zachowanie może więc zostać uznane nie tylko za poniżanie Żydów, ale i za profanację samego Stwórcy. Zadaniem Żyda jest bowiem uświęcanie Imienia [Bożego]. Szczególnego znaczenia nabierał każdy tego typu akt, jeśli był dokonywany w stosunkach z nie-Żydami i na ich oczach. Z tego zaś wynikało potępienie dla odwołujących się w sprawach między Żydami do sądów nieżydowskich w krajach osiedlenia. Uważano bowiem, że dobrowolne poddawanie się takiej procedurze może, a nawet musi prowadzić do poniżenia judaizmu, a co za tym idzie do ch. ha-Sz. Te same powody leżą u źródeł koncepcji, zgodnie z którą grzech popełniony wobec goja może być cięższy niż popełniony wobec Żyda, oraz możliwości zawieszenia niektórych praw Tory, jeśli ich przestrzeganie mogłoby zostać zinterpretowane przez nieżydowskie otoczenie w sposób prowadzący do poniżenia zasad judaizmu. Ze względu na fundamentalność przewiny, uznawanej za ch. ha-Sz., była ona zagrożona wyklęciem (por. cherem). Grzechy powodujące ch. ha-Sz. mogły być odkupione tylko przez śmierć. Szczególne znaczenie miało zachowanie się osób reprezentujących judaizm ze względu na stanowisko zajmowane w społeczności. W talmudycznym traktacie Joma (86a) pojawia się wypowiedź, w której Raw stwierdza, że gdyby nie zapłacił rzeźnikowi (wykorzystując w ten sposób swą pozycję rabina do kupowania na kredyt), będzie winien profanacji Imienia [Bożego]. Podobna kwalifikacja niegodnych zachowań „mędrców Tory” pojawia się w kodyfikacji Majmonidesa ( Sześćset trzynaście zakazów i nakazów).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.