parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebrajski, mikwa; jidysz mykwe) – zbiornik wodny służący do rytualnego oczyszczania ludzi lub przedmiotów, pozostających – z różnych względów – w stanie nieczystości (por. czystość rytualna). Wiele sytuacji, w których człowiek stawał się nieczysty pod względem rytualnym (np. chorując na trąd lub wchodząc w kontakt z ciałem zmarłego), zostało opisane już w Pięcioksięgu (Kpł 13 i 15; Lb 19 i 31). M. nadaje się do użytku, jeśli zawiera wystarczająco dużo bieżącej wody, aby mógł się w niej całkowicie zanurzyć człowiek średniego wzrostu, i woda ta pochodzi z naturalnego źródła (strumień, rzeka, jezioro, morze, deszczówka lub woda z roztopionego lodu). Wymagane minimum naturalnej wody wynosi 185 galonów, resztę można uzupełnić wodą z wodociągów. Przepisy te bardzo utrudniają budowę m. we współczesnych aglomeracjach miejskich. Obecnie m. używana jest głównie przez kobiety siódmego dnia po zakończeniu menstruacji, gdyż bez oczyszczenia w łaźni rytualnej nie mogłyby one podjąć współżycia seksualnego (por. krew). Zwyczajowo również panna młoda w przededniu zaślubin ( ślub) dokonuje kąpieli rytualnej. Wiele kobiet zanurza też w m. naczynia przed ich pierwszym użyciem. Korzystają z niej również niektórzy mężczyźni w ramach przygotowań do szabatu, w wigilię świąt, głównie przed Jom Kipur, a chasydzi nawet codziennie, przed modłami porannymi ( szacharit). Kąpiel w m. obowiązuje też wszystkich, którzy przyjmują judaizm – zarówno kobiety, jak i mężczyzn. U wejścia do m., jako pomieszczenia niezamieszkiwanego, nie jest wymagane przytwierdzanie mezuzy. (Zob. też: Mikwaot; Nid(d)a; tohorat ha-miszpacha)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.