parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., Odkupienie, Wyzwolenie, Oswobodzenie, Wykup); Błogosławieństwa Geul(l)a; Geul(l)a – 1. nazwa błogosławieństw, stanowiących rodzaj inwokacji do miłosiernego odkupienia Izraela przez Stwórcę, którym generalnie nie nadawano znaczenia mesjańskiego (por. Mesjasz), lecz wiązano z prośbą o wyzwolenie od strapień i kłopotów, bądź – z dziękczynieniem za wyzwolenie z niewoli w Egipcie. Błogosławieństwa te recytowane były codziennie, pomiędzy modlitwami Szma Israel i Szmone esre(j). Mają one dwie podstawowe formy: Emet we-Jaciw (hebr., Prawda i Stałość [Niezłomność]), recytowaną w czasie modłów porannych ( szacharit) oraz Emet we-Emuna (hebr., Prawda i Wiara), recytowaną w czasie modłów wieczornych ( maariw). Pominięcie ich Miszna i Talmud uznają za niespełnienie obowiązku. Raszi uważał, że G. recytowana w czasie modłów porannych jest wyrazem uznania miłosierdzia Boga, który wyprowadził Izraelitów z Egiptu, a podczas modłów wieczornych – nadziei na spełnienie odkupienia w przyszłości. W średniowieczu powstało wiele wierszy religijnych (por. pij(j)ut), związanych z G., z których większość przeznaczona była do recytowania jako modlitwy w czasie specjalnych szabatów (por.: Szabat Be-reszit; Szabat Chazon; Szabat Chol ha-Moed; Szabat ha-Chodesz; Szabat ha-Gadol; Szabat Mewarechin; Szabat Nachamu; Szabat Para; Szabat Rosz Chodesz; Szabat Szira; Szabat Sz(e)kalim; Szabat Szuwa; Szabat Zachor) i świąt pielgrzymich. Pierwszego dnia Pesach, wraz B.G., recytowany jest utwór Brach dodi. 2. nazwa stowarzyszenia mającego na celu wykupywanie ziemi w Palestynie dla osadnictwa żydowskiego, założonego w Warszawie w 1904. Miało ono także swe biuro w Odessie. Po objęciu Palestyny mandatem Ligi Narodów przez Wielką Brytanię zostało zarejestrowane jako towarzystwo palestyńskie z siedzibą w Tel Awiwie. Stowarzyszenie miało poważne zasługi w wykupywaniu ziemi na rzecz osób indywidualnych, różnego rodzaju grup osadników oraz Keren Kaj(j)emet le-Israel. (Por. też Gluskin Zeew)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.