parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1833 Praszka [Luborna?] – 1899 Nicea) – kupiec i przemysłowiec; syn Joachima S.; ojciec Mieczysława S. i Stanisława S.; skoligacony przez małżeństwo swej córki, Salomei (Sary; Salki), z Maurycym Poznańskim. Pochodził z zamożnej rodziny kupieckiej. Otrzymał staranne wykształcenie zarówno religijne, jak i świeckie (w tym handlowe). Początkowo był buchalterem w pabianickiej firmie Kindlera. Samodzielną działalność handlową rozpoczął w 1863 w Łodzi, dokąd też z majątku ziemskiego Luborna przenieśli się jego rodzice (ojciec został „starszym” w miejscowym Dozorze Bóżniczym), a od 1866 prowadził własny Dom Handlowy [skład komisyjny?]. Od 1878 rozwijał produkcję materiałów wełnianych i bawełnianych. W 1891 przekształcił swe przedsiębiorstwa w Towarzystwo Akcyjne Markusa Silbersteina, którego kapitał sięgnął kilku milionów rubli. Pakiet większościowy akcji zatrzymał dla siebie, a resztę rozdzielił pomiędzy członków rodziny. Był uczestnikiem wielu przedsięwzięć i członkiem licznych organizacji gospodarczych; czynny na wielu polach działalności społecznej, w tym na rzecz ludności żydowskiej, m.in.: kierował łódzkim Stowarzyszeniem Bik(k)ur Cholim (1881-1887); współzałożyciel Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności (1899); twórca, opiekun i kurator Domu Sierot Żydowskich im. Stanisława Silbersteina (tragicznie zmarłego bratanka), założonego w 1892; inicjator założenia łódzkiej talmud-tory (1890); współorganizator kolonii letnich dla dzieci żydowskich; współprzewodniczący Komitetu jednej z synagog łódzkich; jeden z głównych fundatorów tamtejszej mykwy. S. interesował się sztuką; był członkiem TZSP i mecenasem S. Hirszenberga oraz architekta, Adolfa Zeligsona. Swój księgozbiór zapisał Bibliotece Judaistycznej w Warszawie. Po śmierci S. jego przedsiębiorstwa zostały przez rodzinę połączone w jeden koncern. S. został pochowany na cmentarzu żydowskim w Łodzi (grobowiec Markusa i Teresy z Cohnów Silbersteinów).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.