parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(Staś – do 1900) (1869 Łódź – 1942 Oświęcim) – przemysłowiec, działacz polityczny i społeczny, kolekcjoner; syn Markusa S.; brat Mieczysława S. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Rzemieślniczej w Łodzi studiował w Instytucie Handlowym w Antwerpii. Po śmierci ojca objął faktyczne kierownictwo nad rodzinnymi przedsiębiorstwami. Wraz ze swym szwagrem, Maurycym Poznańskim, doprowadził do powstania koncernu włókienniczego, złożonego z Towarzystwa Akcyjnego Markus Silberstein, Piotrkowskiej Manufaktury oraz Towarzystwa Akcyjnego „Dąbrówka”. Był czynny w wielu przedsięwzięciach i organizacjach gospodarczych. Inicjował wiele działań na rzecz całej społeczności Łodzi (od budowy wodociągów po tworzenie muzeum). Wspomagał m.in.: Żydowskie Towarzystwo Dobroczynne, Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców miasta Łodzi, żydowski Dom Sierot, kolonie letnie dla dzieci żydowskich. W 1905 w Warszawie zaangażowany był w prace Komisji do Spraw Samorządu Miejskiego w Królestwie Polskim. Kandydował do I Dumy Państwowej z listy Żydowskiego Komitetu Wyborczego (1906). Działał na rzecz Polskiej Macierzy Szkolnej w Łodzi (1905-1907), a potem w Towarzystwie Oświatowym „Wiedza”. W okresie I wojny światowej był wiceprezesem Głównego Komitetu Obywatelskiego. Po wojnie zasiadał w zarządach łódzkiego Towarzystwa Żydowskich Szkół Średnich i Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej (pierwszego klubu sport. w tym mieście, którego członkami byli niemal wyłącznie Żydzi). Działał także na rzecz Polskiej Macierzy Szkolnej. Kochał sztukę. Kolekcjonował obrazy – głównie S. Hirszenberga i Henryka Siemiradzkiego. Wraz z bratem, Mieczysławem, organizował darmowe plenery malarskie w rodzinnym majątku Lisowice, w których brali udział m.in. L. Pilichowski i M. Trębacz, Edward Okuń. Ok. 1930 przeniósł się na stałe do Francji, nadal pozostawiając sobie kierownictwo zakładów przemysłowych w Łodzi. Jego majątek został skonfiskowany przez Niemców w czasie II wojny światowej, a on sam aresztowany we Francji, osadzony w obozie Drancy, a następnie – 6 II 1942 – deportowany do Oświęcimia II – Brzezinki, gdzie zginął (prawdopodobnie 8 lutego tego roku).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.