parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1843 [1844] Kiejdany – 1910 [1912] Odessa) – pisarz, przywódca i ideolog ruchu Chibat Syjon. Otrzymał tradycyjne wykształcenie religijne, między innymi w jesziwach w Kiejdanach i Wiłkomierzu. Równocześnie studiował nowoczesną literaturę żydowską. Po opublikowaniu w „Ha-Melic” rozprawy pt. Orchot ha-Talmud (hebr., Drogi Talmudu, 1868), w której dowodził konieczności adaptowania przepisów religijnych do zmieniających się warunków żydowskiego życia oraz, że reforma nie jest sprzeczna z tradycją judaizmu, został przez kręgi ortodoksyjne uznany za heretyka (por. apikojres). Wywody swe wspierał analizą historyczną. W 1869 przeniósł się do Odessy. Wkrótce odrzucił ideały haskali, zwracając swe zainteresowania na głęboką reformę ekonomicznych podstaw życia żydowskiego, która miałaby się dokonać przede wszystkim poprzez nauczanie zawodów produkcyjnych. Spowiedź z tego przełomu zawarł w autobiografii Chatot neurim (hebr., Błędy młodości, 1876), zdradzającej jego sympatie dla idei socjalistycznych. Powrócił do Wiłkomierza (1877), pragnąc zdać egzamin, umożliwiający podjęcie studiów uniwersyteckich. Fala pogromów w 1881 spowodowała kolejny przełom w intelektualnej biografii L.; związał się z ruchem Chibat Syjon. Był przeciwnikiem duchowego syjonizmu, propagowanego przez Achad Ha-Ama. Współpracował z J.L. Pinskierem. Został sekretarzem KC ruchu podczas konferencji katowickiej. Od tej chwili, aż do śmierci, był spiritus movens wszystkich posunięć Chibat Syjon i jednym z głównych jego ideologów. Pisał w językach hebrajskim, jidysz i rosyjskim. Przygotował czterotomową edycję swych dzieł zebranych, która ukazała się dopiero po jego śmierci.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.