parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1820 [1821] Kraków – 1893 tamże) – rabin, historyk – monografista hebrajski; teść i nauczyciel F.H. Wet(t)steina; brat Mosze Jaakowa ben Jekutiela (Joela) D. (1819-1863), nauczyciela religii, daj(j)ana krak. i autora dzieł religijnych. W 1856 D. został członkiem sądu religijnego żydowskiego gminy krakowskiej. Uzyskał też spory autorytet, głównie dzięki publikacjom z dziedziny halachy (m.in.: Magine Erec Israel, Kowno 1852; Modaa le-Be(j)t Israel, Wrocław 1859; Diwre(j) Chen, 1863; LiWjat Chen, Kraków 1882; Torat Chen, 1896). Podczas podróży po Niemczech (1884) zaprzyjaźnił się z niem. uczonymi (m.in. z L. Zunzem, H. Graetzem, L. Kaufmanem), którzy zachęcili go do podjęcia pracy nad historią Żydów w Polsce, a w szczególności dziejami ustroju gmin i Sejmu Żydów Polskich oraz Sejmu Żydów Korony. Utrzymywał kontakty z C.H. Chajesem. Na łamach czasopisma „Ocar ha-Sifrut” (hebr., Skarbiec Literatury) prowadził korespondencję z Graetzem w sprawie sejmu żydowskiego (zamieścił tam szkic na ten temat pt. Michtewe(j) bik(k)oret [hebr., Listy krytyczne], wyd. osobno w Krakowie w 1892), Kaufmanem i innymi uczonymi. Jego głównym dziełem hist. była monografia K(e)lilat jofi (hebr., Doskonałość piękna, t. 1, Kraków 1888; t. 2, Kraków 1893); część pierwsza zawiera zbiór biografii rabinów Lwowa i innych gmin żydowskich w Polsce; część druga – historię rabinów krakowskich w XVII i XVIII stuleciu, oraz pewne szczegóły dotyczące sejmu żydowskiego. D. nakłonił S. Bubera do wykorzystania i uzupełnienia tego materiału. Po śmierci spoczął na cmentarzu żydowskim przy ul. Miodowej w Krakowie.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.