parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebrajski, Makabiim), zwani też Hasmoneuszami – przydomek rodu kapłańskiego, który wywołał i przewodził powstaniu Machabeuszy ( Machabeuszy powstanie [167-140 p.n.e.]) oraz sprawował władzę w Judei w 166-37 p.n.e. Jego miano pochodziło od przydomka Judy Machabeusza, trzeciego syna Matatiasza. Najbardziej prawdopodobna etymologia tego określenia wywodzi się od hebrajskiego słowa makaba = młot, co miało symbolizować walkę rodu z ciemiężycielami Izraela (młot miażdżący wrogów) bądź wiązało się z faktem, że zwieńczenie noszonego przez Judę nakrycia głowy przypominało młot. Według innych interpretacji, przydomek M. miał być akronimem sentencji M i k amocha b aelim J HWH? (hebrajski, Kto jest podobny do Ciebie między bogami, JHWH?) bądź „Co jest podobne memu ojcu?”; może to wskazywać na rolę, jaką w odnowieniu Świątyni Jerozolimskiej oraz w walce z hellenizmem, prowadzonej w imię pełnej restytucji judaizmu, odegrał Juda oraz cały jego ród. Oba powyższe znaczenia łączyło w sobie wiązanie owego miana z hebrajskim słowem mechabe = gaszący, zmuszający przeciwnika do milczenia. (Por. też: Aleksander Jannaj; Aleksandra Salome; Antygon II Matatiasz; Arystobul I; Arystobul II; Arystobul III; Jan Hyrkan I; Jan Hyrkan II; Jonatan Hasmonejczyk; Herod I Wielki; Szymon Hasmonejczyk).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.