parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1865 [1867?] Wola k. Warszawy – 1918 Łomża) – aktor, reżyser, dyrektor trupy teatralnej, grającej w języku jidysz; mąż Ester Rachel K.; ojciec Idy K. i Józefa K. Pochodził z ubogiej rodziny zamieszkałej w robotniczej dzielnicy Warszawy (Wola). Otrzymał tradycyjne wykształcenie religijne oraz – jako samouk – zdobył dość szeroką wiedzę i znajomość kilku języków. Był zwolennikiem haskali; pragnął zmian w życiu Żydów. Ok. 1887 zorganizował trupę teatralną w Warszawie, która odbywała także tournée po prowincji, a w 1893 – zespół pod nazwą Teatr Niemiecki Opery, Dramatów i Komedii. Po zniesieniu carskiego zakazu grania w języku jidysz, K. ruszył ze swym zespołem na podbój Rosji (w Petersburgu odmawiano im wstępu do hoteli, ze względu na zakaz meldowania Żydów). Wystawiał m.in. pisane przez siebie sztuki, z których największą popularność zdobyły Polski Żyd i Jidisze aktiorn ojf der rajze (jid., Peregrynacje żydowskich aktorów, 1908) oraz sztuki innych autorów, często we własnym tłumaczeniu (np. Na samym dnie M. Gorkiego, Chory z urojenia J.B. Moliera, Zbójcy F. Schillera). W 1908 udało mu się zgromadzić grupę bardzo dobrych aktorów, dzięki czemu jego trupę zaczęto określać dumnym mianem Literarisze Trupe (jid., Zespół Literacki). W 1913 wszedł w posiadanie teatru, przerobionego z budynku panoramy na Dynasach przy ul. Oboźnej w Warszawie, który odtąd zwano Teatrem Kamińskiego (potem Kamińskich, albo Teatrem Żydowskim); był to pierwszy stały teatr żydowski w Królestwie Polskim. K. zmarł podczas gościnnych występów w Łomży. Po jego śmierci z prowadzonego przezeń zespołu wyłoniła się Trupa Wileńska.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.