parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1817 Roś k. Wołkowyska – 1896 Kowno) – rabin. Mając dwanaście lat, zwrócił na siebie uwagę mecenasa, a rok później poślubił córkę wołkowyskiego bogacza, który umożliwił mu dalszą karierę. Był kolejno rabinem w kilku miejscowościach, m.in. w Nieświeżu (od 1846); Nowogródku (od 1851); Kownie (od 1864), gdzie prowadził kolel awrechim (dla wybitniejszych rabich). Działalność społeczna uczyniła z niego reprezentanta Żydów w Rosji i niekwestionowany autorytet (od 1889 S. był honor. członkiem Towarzystwa Upowszechniania Oświaty wśród Żydów w Rosji). Podejmował starania u władz w wielu żywotnych sprawach, np. zakończone sukcesem interwencje dotyczące nauczycieli żydowskich i nielikwidowania chederów; skierowane przeciwko delegalizacji szchity w Rosji; uzyskania zezwolenia na dostarczanie koszernej żywności żołnierzom żydowskim (sam w Kownie prowadził dla nich kuchnię lud.; por. kaszer; prawa dotyczące żywności); czy – zakończone niepowodzeniem – o zatwierdzenie rabinów działających bez akceptacji władz rosyjskich. Dla swych starań umiał mobilizować opinię międzynarodową. Wspierał ruch Miłośników Syjonu, a w latach 80. XIX w. był jedną z ważniejszych jego osobistości. Odpowiadał na nadsyłane z całego świata zapytania dotyczące problemów halachicznych. Jako talmudysta, przywiązywał wagę do jasności i logiczności wywodów, kontynuując tradycję Gaona z Wilna, łącząc je z subtelną analizą. Akcentował praktyczną stronę rozważanego problemu, rozwiązując go w oparciu o całą literaturę i historię postanowień w danej kwestii. Jego dzieła są zaliczane do klasycznych prac talmudycznych XIX w.: Beer Icchak (hebr., Studnia Izaaka, 1858); Nachal Icchak (hebr., Strumień Izaaka, t. 1-2, 1872-1884); Ajin Icchak (hebr., Oko [Źródło] Izaaka, t. 1-2, 1889-1895); Ec p(e)ri (hebr., Drzewo owocowe, 1881).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.