parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1874 Lubeka – 1927) – rabin ortodoksyjny w Memel (Kłajpedzie) i w Kolonii oraz działacz Agudy; syn Salomona C. (1845-1919), rabina Lubeki; brat Josefa C. W lutym 1916 niem. władze okupacyjne sprowadziły go wraz z rabinem dr. P. Kohnem (z Ansbach w Bawarii) do Królestwa Polskiego, by zaktywizowali politycznie masy ortodok., poprzez zorganizowanie Agudy. Nawiązali oni kontakty ze środowiskami chasydzkimi i ortodoksją żydowską, zdobywając ich zaufanie (szczególnie bliskie stosunki nawiązali z dynastią cadyków z Góry Kalwarii; Alterów rodzina). 14 XI 1916 udało się im doprowadzić do konferencji założycielskiej partii Agudas ha-Ortodoksim oraz edycji pisma „Dos Judisze Wort” (jid., Słowo Żydowskie). Opowiadali się za rozwojem Żydów pol. jako grupy religijnej; przeciwni byli nasilającym się wówczas żydowskim tendencjom nacjonalistycznym. Propagowali tworzenie zmodernizowanych chederów z wykładem nauk świeckich, w tym języka polskiego, doprowadzając do powstania pierwszej szkoły tego typu pn. Jesode(j) ha-Tora (hebr., Fundamenty Tory) w Warszawie w 1916.; organizowali kształcenie nauczycieli, zakładali szkoły dla dziewcząt. Przedsięwzięcia te traktowali jako środek, dzięki któremu będzie można ocalić tradycyjne szkolnictwo żydowskie dla przyszłych pokoleń. Ich działania życzliwie przyjmowali asymilatorzy, jednak w wielu kręgach ortodoksyjnych odnoszono się do nich z nieufnością i a rezerwą. Żywiołową niechęć wzbudziły one wśród zwolenników żydowskiego ruchu narodowego. W 1918 obaj rabini wyjechali z Polski pozornie nie odniósłszy sukcesu, jednak ich dzieło przetrwało. (Zob. też Komittee für dem Osten)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.