parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1894 Góra Kalwaria – 1971 Jerozolima) – rabin, przywódca Agudy; spokrewniony z rodem Alterów (Alterów rodzina), cadyków z Góry Kalwarii (jid. Ger). Studiował w jesziwie A.M. Altera. W czasie I wojny światowej zaangażowany był w pomoc ofiarom wojny. Po powstaniu Agudy, w krótkim czasie, stał się jednym z najważniejszych jej przywódców, między innymi dzięki wpływom w tej partii dynastii cadyków z Góry Kalwarii. Żywo interesował się między innymi rozwojem szkolnictwa ortodoksyjnego. Początkowo niechętny taktyce syjonistów (także w polityce krajowej), zmienił nieco do nich stosunek w latach 30. XX w., przyczyniając się do większego zrozumienia racji obu tych ugrupowań. W 1929 został wybrany do światowego prezydium Agudy, od 1930 przewodniczył tej partii w Polsce. W 1935 odwiedził Palestynę i doprowadził do reform we władzach miejscowej Agudy, które przyczyniły się do akceptacji przez nie budowy przyszłego państwa żydowskiego w Palestynie. Od 1937 współprezydował światowej egzekutywie Agudy. Na początku okupacji niemieckiej został delegowany do warszawskiego Judenratu; wkrótce zdołał opuścić kraj i w 1940 przybył do Palestyny, gdzie między innymi działał w Reprezentacji Żydostwa Polskiego. Odgrywał kluczową rolę w palestyńskiej Agudzie; reprezentował ją w rządzie tymczasowym oraz jako sygnotariusz deklaracji niepodległości. Wybrany na posła do I Knesetu, pozostał jego członkiem do 1970. W 1948-1952 był ministrem opieki społecznej; ze stanowiska tego ustąpił ze względu na kontrowersje wokół publicznej służby kobiet. Od 1954 był prezydentem światowego Komitetu i przewodniczącym Światowej Egzekutywy Agudy.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.