parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1676 Saloniki – 1720 tamże) – przywódca donmeńczyków i następca Sabataja Cwi. W 1683, jako młody chłopiec, na wezwanie J. Kerido przeszedł wraz z rodzicami i grupą kilkuset sabatajczyków na islam. Po śmierci Kerido stanął na czele frakcji, która kwestionowała jego mesjańskie posłannictwo (por. Mesjasz). Ok. 1700 ogłoszono go następcą Sabataja Cwi, a w 1716 – wcielonym Bogiem. Jego nauczanie miało bardzo antynomijny i synkretystyczny charakter; droga zbawienia polegała na przechodzeniu przez wszystkie trzy „religie pisma” (judaizm, islam i chrześcijaństwo), wydobywaniu ukrytych w nich fragmentów boskiego objawienia i łączeniu ich w „jeden wóz” (hebr., merkawa). O sukcesie historycznym jego doktryny, która szybko stała się wiodącą szkołą sabataistyczną, przesądziła inna modyfikacja sabataistycznej doktryny. B.R. uczył, że synkretystyczną drogą zbawienia postępować trzeba w ukryciu. W konsekwencji traciło znaczenie, którą religię wyznaje się oficjalnie. Te zmiany umożliwiły aktywne włączenie się do walki o zbawienie wszystkich zwolenników Sabataja, którzy mogli teraz w ukryciu podążać śladem mesjasza-apostaty. Sekta B.R. na pocz. XVIII w. rozwinęła aktywną działalność propagandową na Bałkanach, w Austrii i Niemczech. Do wyznawców B.R. należeli m.in.: J. Eibe(n)schütz i J. Frank, którzy przedstawiali się jako jego kontynuatorzy. W tradycji frankistowskiej B.R. pozostał tym mesjaszem, który „otworzył stan chrześcijański”, tzn. wytyczył drogę zbawienia przez chrześcijaństwo, a którą jednak sam – jako poddany turecki – nie mógł pójść i dopiero Frank poprowadził nią wiernych. (Por. prawowierni)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.