parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1814 Warszawa – 1884 Kraków) – malarz, rysownik, ilustrator, krytyk sztuki, publicysta; ożeniony z Julią Bergson (1939-1918), prawnuczką Bera Sonnenberga, siostrą stryjeczną H. Bergsona. Pochodził z zamożnej, kupieckiej rodziny Żydów warszawskich. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych UW (u Antoniego Brodowskiego), w Dreźnie (1832-1835) i w Monachium (1835-1840). W czasie studiów wiele podróżował. W 1846 powrócił na stałe do Warszawy i otworzył własną pracownię malarską. Należał do grona Polaków wyznania mojżeszowego, związanych z nurtem asymilatorskim (asymilacja). Był zasłużonym organizatorem życia artystycznego; należał do grona współzałożycieli Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych; od 1860 był honorowym członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, a w 1878 został członkiem Komisji Historii Sztuki AU. Od króla szwedzkiego Karola XV, otrzymał wielki złoty medal Litteris et artibus. L. był przede wszystkim malarzem historycznym; odtwarzał na płótnie dramatyczne, przełomowe momenty z historii Polski (Koronacja Leszka Białego, Śmierć Przemysława w Rogoźnie, Hołd pruski), malował także obrazy religijne (w tym także sceny ze Starego Testamentu – Dawid dziękujący Bogu za zwycięstwo nad Goliatem) i portrety (między innymi Poczet królów polskich). Sięgał również do tematów związanych z dziejami Żydów w Polsce (Kazimierz Wielki nadający przywileje Żydom w Polsce; Kazimierz Wielki i Esterka; Berek Joselewicz; Pogrzeb pięciu poległych w Warszawie, 2 marca 1861 na cmentarzu Powązkowskim, gdzie wśród duchownych różnych wyznań sportretowany został rabin, D.B. Meisels). L. może być przykładem artysty, który pozostając przy wyznaniu mojżeszowym, był zasymilowany do kultury polskiej.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.