parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1748 Gdańsk – 1820 Wilno) – kodyfikator. Studiował w jesziwie w Pradze (1762-1766) pod kierunkiem E. ben J. Landaua. Następnie osiadł w Wilnie, gdzie odrzucił propozycję zajęcia stanowiska rabina. Zajmował się handlem (m.in. odbywał podróże w interesach do Lipska i Królewca). Pełnił honorową funkcję daj(j)ana w Wilnie (1794-1812); dopiero utraciwszy źródło utrzymania w efekcie nieszczęśliwego wypadku, zadecydował się przyjmować za swą pracę wynagrodzenie. Był autorem wielu dzieł halach., z których tylko część ukazała się drukiem; wśród nich największe znaczenie miały: Chaje(j) adam (hebr., Życie człowieka, 1810; miało bez mała setkę edycji), zbierające przepisy Szulchan Aruch, a zwłaszcza Orach Chajim, poświęcone przebiegowi codziennego dnia, wraz z dodatkiem Niszmat adam (hebr., Dusza człowieka), w którym D. wyjaśniał swe rozstrzygnięcia, odbiegające od obiegowych pojęć; oraz Chochmat adam (hebr., Mądrość człowieka, 1812), zbierające przepisy Szulchan Aruch, a zwł. Jore Dea, poświęcone przepisom związanym z żywnością (por. prawa dotyczące żywności) i innym problemom halachicznym, wraz z dodatkiem Binat adam (hebr., Inteligencja człowieka), stanowiącym rodzaj przypisów i naukowego aparatu do kluczowych kwestii poruszanych w obu wymienionych dziełach. Wyróżniają się one metodycznym uporządkowaniem Prawa, precyzją terminologii, prezentacją różnych koncepcji i ich źródeł oraz jasnym uzasadnieniem własnych decyzji. Prace D. wywarły wielki wpływ na pokolenie młodych badaczy, stanowiąc impuls do podjęcia własnych studiów. W wielu gminach żydowskich powstawały stowarzyszenia (por. bractwo) dla regularnego zgłębiania wspomnianych dzieł, noszące nazwę Chewra Chajej Adam (hebr., Stowarzyszenie „Życie Człowieka”).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.