parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(sandek) (hebr., słowo pochodzące od grec. syndikos = opiekun, także osoba pomagająca podczas rozprawy sądowej – adwokat; bądź – co bardziej prawdopodobne – od synteknos = dosł.: „wraz z dzieckiem”, brat mleczny, przen.: towarzysz ojca) – osoba, która trzyma dziecko na kolanach podczas obrzezania; w przybliżeniu – odpowiednik ojca chrzestnego w kulturze chrześcijańskiej. Słowo s. ma wiele synonimów; w Europie najbardziej rozpowszechnionym było określenie kwater (współcz. role s. i kwatera są różne; s. trzyma chłopca podczas obrzezania, a kwater wcześniej odbiera dziecko z rąk rodziców, niesie je i oddaje mohelowi), a poza tym – baal brit, baal brit mila (hebr., dosł.: „pan [mistrz] obrzezania”), tofes ha-jeled (hebr., trzymający dziecko), aw szeni (hebr., drugi ojciec), szali'ach (hebr., wysłannik [zastępujący ojca]). Funkcja ta była wynikiem konieczności dodania mohelowi do pomocy osoby asystującej, która mogła unieruchomić chłopca w czasie obrzędu. Zaproszenie do jej sprawowania traktowano jako wielki zaszczyt. Jeśli ktoś za s. miał znanego uczonego, uważano to za przywilej. Jednak najczęściej – jeśli żył dziadek dziecka – właśnie jemu powierzano tę rolę. Jeśli osobą, która przynosiła dziecko i przekazywała je mohelowi była kobieta, wówczas zw. ją sandakit bądź kwaterin. Kwestią dyskusyjną było, czy jedna osoba może być kilkakrotnie s. w tej samej rodzinie. Elijahu ben Salomon Zalman, wydając w tej sprawie decyzję pozytywną, podnosił równocześnie przeciw niej zastrzeżenie, związane z obawą przed „złym okiem” (por. urok). Podczas ceremonii obrzezania po prawej stronie s. ustawiano „ krzesło Eliasza”. Często pozostawiano je w tym samym miejscu przez trzy dni, które uważano za najniebezpieczniejsze dla dziecka, poddanego obrzezaniu. (Zob. też Wachnacht)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.