parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1791 [1792] wieś pod Przemyślem – 1851 Brody) – poeta, satyryk, lekarz, czołowy przedstawiciel galicyjskiej haskali. Pochodził z rodziny chasydzkiej. W młodości związał się ze środowiskiem maskili. Studiował Biblię i literaturę talmudyczną. Należał do grupy zwolenników haskali, wyklętych przez J.M. Ornsteina, co zmusiło go do przeniesienia się ze Lwowa do Brodów. Tam został dyr. nowo otwartej szkoły żydowskiej (1823). Wkrótce rozpoczął studia w Peszcie, uzyskując dyplom lekarza (1829). Po powrocie do Brodów prowadził praktykę medyczną. Jako krzewiciel galicyjskiej haskali, wzywał do założenia Galizisch-jüdischer Akerbauverein – towarzystwo popierania pracy na roli wśród Żydów, oraz – wraz z J.H. Schorrem – zainicjował wydawanie czasopisma „He-Chaluc” (hebr., Pionier). Tworzył satyry, które publikował od 1823 (Mozne miszkal; hebr., Skala inteligencji) w czasopismach hebrajskich „Bikure(j) ha-It(t)im”, „Kerem Chemed” (hebr., Czarowna winnica). Dwie z nich wydał osobno: Taszlich (1840) i Gilgul nefesz (hebr., Wędrówka duszy, 1845). W swych utworach kreślił ciemny obraz życia społeczności żydowskiej w Galicji, zwracając ostrze krytyki przeciw „cadykom-cudotwórcom” i „rabinom-kazuistom” (w tym przeciwko Ornsteinowi), ale także wyemancypowanym (emancypacja) inteligentom żydowskim, którzy nie wspierali rozwoju oświecenia. Do znacznego rezonansu satyr E. przyczyniła się znakomita forma poetycka oraz zastosowany w nich z maestrią język biblijny. Dzieła zebrane E. pt. Ha-Cofe le-we(j)t Israel (hebr., Obserwator Izraela) wydał M. Letteris w 1858; później były one jeszcze kilkakrotnie wznawiane.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.