parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(aram., forma hebr. terminu tosafot = dodatek) – kolekcja barajt, stanowiących rodzaj dodatku bądź rozszerzenia do Miszny, będąca anonimową kompilacją. Najstarsze wiadomości o niej pochodzą z końca IV w. Wiele wskazuje na to, że powstała w środowisku palestyńskim. Prawdopodobnie miała służyć jako suplement do Miszny. Jej struktura pokrywa się z układem Miszny, a więc składa się z sześciu porządków, podzielonych na traktaty, które zawierają rozdziały i poszczególne halachy. Brak jest w niej jedynie odpowiedników traktatów Tamid, Mid(d)ot, Kin(n)im oraz Pirke(j) Awot, lecz w tym ostatnim wypadku owym odpowiednikiem jest w istocie Awot de-Rabi Natan, dodawany w edycjach Talmudu po traktacie Pirke Awot. Objętościowo T. jest ok. cztery razy większa od Miszny, przy czym niektóre jej traktaty są znacznie obszerniejsze od swych odpowiedników w Misznie, choć czasem bywają krótsze. Również prezentacja materiału w obu dziełach jest podobna; nie stanowi kodyfikacji sensu stricto, lecz polega na zebraniu dyskusji nad poszczególnymi tematami. Porównanie zawartości pod względem treści wskazuje, że w T. znajdują się partie: całkowicie paralelne do odpowiadających im fragmentów Miszny; różniące się stylem i terminologią; wprowadzające nieco nowego materiału w ścisłym powiązaniu z dyskusją przeprowadzoną w Misznie bądź na jej marginesie (bez ścisłego związku z daną halachą); zawierające całkowicie nowy materiał. Tekst T., wydane po raz pierwszy w 1521, starano się na przestrzeni wieków udoskonalać i poprawiać, m.in. spory wkład w to dzieło miał Elijahu ben Szlomo Zalman (XVIII w.), zw. Wielkim Gaonem Wileńskim. (Por. tosafot)
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.