parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1846 Młynów na Wołyniu – 1902 Wiedeń) – pisarz i uczony, piszący w języku hebrajskim. Pochodził z rodziny chasydzkiej. Był zwolennikiem cadyka z Kocka ( Morgenstern Menachem Mendel z Kocka). Po przedwczesnej śmierci ojca przeniósł się do Dubna. Tam poznał maskili i rozpoczął samokształcenie. Uczęszczał do szkół rabinów w Wilnie i Żytomierzu, ukończył też orientalistykę w Petersburgu i prawo w Odessie, gdzie w 1873-1880 był pomocnikiem rabina. Resztę życia spędził w Lipsku. Zwrócił na siebie uwagę poematem biblijnym Bat Szewa (1866) oraz zbiorem satyr i epigramów Chiz(z)im szenunim (1866). Pewien sukces, głównie dzięki walorom literackim, odniosła jego kompilacyjna historia Rosji, z uwzględnieniem dziejów Żydów, pt. Diwre(j) jeme(j) Rusja (Dzieje Rosji, 1875). Równie owocne okazały się lata spędzone w Lipsku, gdzie obok kolejnych dwóch tomów własnych wierszy, publikował tłumaczenia z języka niemieckiego na język hebrajski, ale również na jezyk niemiecki (między innymi powieść A. Mapu Ahawat Cij(j)on [Miłość Syjonu] wydał pod własnym nazwiskiem w 1885) i na język rosyjski (między innymi N. Hannowera Jawejn mecula, 1878). Jako uczony, poświęcił 20 lat swemu głównemu dziełu, tj. hebrajsko-aramejskiej konkordancji Hechal ha-Kodesz, Veteris Testamenti Concordantie (1896). Wyczerpany pracą nad nim, trafił na pewien czas do domu obłąkanych. Później pracował nad nieukończonym dziełem, dotyczącym różnych wersji tekstu biblijnego. Uchodził za jednego z najlepszych stylistów hebraiskich swoich czasów.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.